suceder

From Wiktionary, the free dictionary

Remove ads

Verbo intransitivo

suceder

  1. Ter lugar un suceso.
    • Exemplo: O crime sucedeu pola noite.


  1. Ocorrer unha cousa despois doutra.
    • Exemplo: Á guerra sucedeulle un amplo período de paz.


Observacións

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads