trabe

Substantivo feminino

trabe m (sg: trabe; pl: trabes)

1. (Anatomía) Membrana sublingual.
   • Sinónimos: veta.
2. (Arquitectura) Elemento estrutural das edificacións que soporta principalmente esforzos en forma de momentos flectores e é xeralmente usada no sistema laxe-viga-piar para transferir os esforzos verticais recibidos da laxe para o piar ou para transmitir unha carga concentrada, no caso de que sirva de apoio a un piar.
   • Exemplo: Sete petos ten a peta/ no burato dunha trabe;/ ¡malas nacidas me maten/ se non che conto verdade!
     

1. • Sinónimos: viga.

Traducións

• Alemán: Zungenband ^(de) (1).
• Castelán: frenillo ^(es) (1).
• Francés: poutre ^(fr) (2).
• Portugués: trave ^(pt), freio da lingua ^(pt) (1).