Աթաթուրքի անձի պաշտամունք
From Wikipedia, the free encyclopedia
Աթաթուրքի անձի պաշտամունքը հիմնականում սահմանվել է 1930-ական թվականների վերջից սկսած Մուսթաֆա Քեմալ Աթաթուրքի հետնորդների կողմից՝ 1938 թվականին նրա մահից հետո։ Այն աջակցվում էր ինչպես իշխող Ժողովրդահանրապետական կուսակցության անդամների, այնպես էլ ընդդիմադիր կուսակցությունների ներկայացուցիչների կողմից[1]։ Անձի պաշտամունքի որոշ տարրեր ներկա են եղել նաև նախագահի կենդանության օրոք՝ նրա սոցիալական և քաղաքական բարեփոխումները ժողովրդականացնելու և ամրապնդելու նպատակով, այդ թվում՝ հանրապետության, աշխարհականությունը, կանանց քաղաքական և քաղաքացիական իրավունքների ներմուծումը, ինչպես նաև լեզվի և այբուբենի բարեփոխումը[1]։ Աթաթուրքի պաշտամունքը նկարագրվել է որպես «աշխարհի ամենաերկարատև անձի պաշտամունք»[2]։