Աղավնավանք (Տավուշի մարզ)
Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
| Գյուղ | ||
|---|---|---|
| Աղավնավանք | ||
Աղավնավանքը | ||
| Երկիր |  | |
| Մարզ | Տավուշ | |
| Գյուղապետ | Վարդան Գրիգորյան | |
| Այլ անվանումներ | մինչև 1991 — Սալահ | |
| Մակերես | 22.6 կմ² | |
| ԲԾՄ | 1100 մ | |
| Կլիմայի տեսակ | մերձարևադարձային | |
| Պաշտոնական լեզու | Հայերեն | |
| Բնակչություն | 282[1] մարդ (2008) | |
| Ազգային կազմ | Հայեր | |
| Կրոնական կազմ | Հայ Առաքելական եկեղեցի | |
| Տեղաբնականուն | աղավնավանքցի | |
| Ժամային գոտի | UTC+4 | |
| Փոստային ինդեքս | 4004 | |
| Պաշտոնական կայք | tavush.mtad.am/about-communities/702/ (հայ.) | |
| ||
Աղավնավանք, գյուղ Հայաստանի Տավուշի մարզում, նախկին Իջևանի շրջանի հարավարևելյան մասում, մարզկենտրոնից 32 կմ հարավ-արևմուտք,Երևանից՝ 130 կմ, Գետիկ գետի ստորին հոսանքի աջափնյակում[2]։ Գյուղի մակերեսը 22,6 կմ քառակուսի է։ Ծովի մակերևույթից բարձրությունը 1100 մ է։ Գտնվում է բարեխառն գոտում՝ ամռանը միջին ջերմաստիճանը + 19 C է, ձմռանը՝ -3 C։
Պատմություն
Հիմնադրվել է 1950-ական թթ.-ին ապաբնակեցված Գոգարչին գյուղի վերաբնակիչների համար։ Մինչև 1988 թվականը գյուղը բնակեցված է եղել ադրբեջանցիներով և կոչվել է Սալահ։ Հետագայում այստեղ վերաբնակեցվել են Ադրբեջանից բռնագաղթված հայերով։ Կան հավաստի պատմական տվյալներ, որ մինչև մոնղոլ-թաթարական արշավանքները այս տարածքը ևս բնակեցված է եղել հայերով, որի վառ ապացույցներն են միջնադարյան եկեղեցին, խաչքարերն ու այլ շինություններ։
Բնակչություն
Աղավնավանքի ազգաբնակչության փոփոխությունը.[3]
| Տարի | 1970 | 1979 | 1989 | 2001 | 2004 | 2012 |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Բնակիչ | 934 | 918 | 302 | 417 | 287 | 289 |
Տնտեսություն
Բնակչությունը զբաղվում է անասնապահությամբ, հացահատիկի, կարտոֆիլի և կերային կուլտուրաների մշակությամբ։
Պատմամշակութային կառույցներ
Գյուղից 2 կմ հյուսիս-արևելք գտնվում է “Անապատ” գմբեթավոր վանքը (XI-XII դարեր), իսկ 10 կմ հյուսիս՝ “Աղավնուտ” գյուղատեղին (XIV-XVII դարեր)։ Եկեղեցին ունի նաև 2-րդ անվանումը՝ Ախնաբաթ կամ Հախնաբաթ։ Դրա հետ կապված կա ժողովրդական մի ավանդազրույց, ըստ որի Նաբաթ անունով մի գեղեցկուհու անհույս սիրահարված հայ իշխաններից մեկը ի հիշատակ իր սիրո կառուցել է տալիս եկեղեցին, ինքնասպան լինում և վերջին պահին կանչում է «Ա՛խ Նաբաթ»։
Պատկերասրահ
Տես նաև
Ծանոթագրություններ
- ↑ Տավուշի մարզի մարդահաշիվ (անգլ.)
- ↑ Ա. Ա. Ասլանյան, Հ. Ղ. Գրգեարյան (1981)։ Հայկական ՍՍՀ աշխարհագրական անունների համառոտ բառարան։ Երևան: ՀՍՍՀ ԳԱ հրատարակչություն։ էջ 167
- ↑ «Հայաստանի հանրապետության բնակավայրերի բառարան, էջ 13»։ Արխիվացված է օրիգինալից 2014-09-12-ին։ Վերցված է 2014 Մայիսի 15
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply.
Images, videos and audio are available under their respective licenses.
