From Wikipedia, the free encyclopedia
Ամառային Օլիմպիական խաղեր 2016 (պորտ.՝ Jogos Olímpicos de Verão de 2016[Ն 1]), պաշտոնապես նաև անվանում են XXXI ամառային օլիմպիական խաղեր, երեսունմեկերորդ ամառային օլիմպիական խաղերը, որը բազմասպորտային ամենամեծ իրադարձությունն է, որը տեղի է ունենում չորս տարին մեկ անգամ։ 2016 թվականի օլիմպիական խաղերը նաև կոչում են Ռիո 2016, քանի որ այն կայացավ Ռիո դե Ժանեյրոյում, Բրազիլիա։
Ամառային օլիմպիական խաղեր 2016 | |
---|---|
Տեսակ | Ամառային օլիմպիական խաղեր |
Հյուրընկալող քաղաք | Ռիո դե Ժանեյրո Բրազիլիա |
Երկիր | Բրազիլիա[1] |
Բացում | օգոստոսի 5, 2016[1] |
Ջահակիր | Վանդերլեյ դե Լիմա |
Երդվեց | Robert Scheidt? |
Բացեց | Միշել Տեմեր |
Փակում | օգոստոսի 21, 2016[1] |
Մարզադաշտ | Ռիո դե Ժանեյրո, Ռիո դե Ժանեյրո |
Մարզիկներ | 11.544 (հաշվարկված) |
Մասնակից երկրներ | 207 (որակավորված) |
Մեդալներ | 306 հավաքածու 28 մարզաձևում |
Նախորդ | Ամառային Օլիմպիական խաղեր 2012 |
Հաջորդ | Ամառային Օլիմպիական խաղեր 2020 |
Կայք | olympics.com/en/olympic-games/rio-2016(անգլ.) |
2016 Summer Olympics Վիքիպահեստում |
Ռիո դե Ժանեյրոն հայտարարվել է 2016 թվականի Ամառային օլիմպիական խաղերի ընդունող քաղաք 2009 թ. հոկտեմբերի 2-ին Դանիայի մայրաքաղաք Կոպենհագենում ՄՕԿ-ի հերթական 121-րդ հանդիպման ժամանակ։ Եզրափակիչ դուրս եկած քաղաքներն էին Մադրիդը, Չիկագոն և Տոկիոն։ Ռիոն դարձավ առաջին հարավամերիկյան քաղաքը, որտեղ անցկացվեցին ամառային օլիմպիական խաղեր և երկրորդ քաղաքը Լատինական Ամերիկայում Մեխիկոյից հետո, որտեղ 1968 թվականին արդեն տեղի էին ունեցել Ամառային օլիմպիական խաղեր և սկսած 2000 թվականից առաջին անգամ տեղի են ունենում Հարավային կիսագնդում։
Խաղերը անցկացվեցին 2016 թվականի օգոստոսի 5-ից մինչև 21-ը և ավելի քան 10.500 մարզիկ 205 երկրից մասնակցեցին խաղերին[2]։ Մրցումները անցկացվեցին 28 սպորտաձևերում ներառյալ Ռեգբի-7 և գոլֆ, որոնք ներառվել են օլիմպիական խաղերի ցանկում ՄՕԿ-ի կողմից 2009 թվականին։
Սպորտային իրադարձությունները տեղի ունեցան 33 վայրում, որոնք բաժանված են քաղաքի չորս տարածաշրջանների մեջ[2]։
2016 թվականի ամառային օլիմպիական խաղերի հայտերի ընդունման գործընթացը սկսվեց 2007 թվականի մայիսի 16-ին[3]։ Առաջին քայլով յուրաքանչյուր քաղաք ներկայացրեց իր նախնական դիմումը Միջազգային օլիմպիական կոմիտե (ՄՕԿ) մինչև 2007 թ. սեպտեմբերի 13-ը, որով հաստատում էր իր նախնական մտադրության մասին։ Լրացված պաշտոնական հայտերըմ որոնք ներառում էին նաև ՄՕԿ-ի ձևաչափով 25 հարցերի պատասխանները ներկայացվեցին մինչև 2008 թ. հունվարի 14-ը։ ՄՕԿ 2008 թ. հունվարի 4-ին ՄՕԿ-ը ընտրեց չորս հիմնական թեկնածուների. Չիկագո, Մադրիդ, Ռիո դե Ժանեյրո և Տոկիո (որը ընդունել էր 1964 թվականի ամառային օլիմպիական խաղերը և կընդունի 2020 թ. ամառային օլիմպիական խաղերը)։ ՄՕԿ-ը չընտրեց Դոհային թեկնածուների փուլում, չնայած քաղաքը ավելի շատ միավոր էր հավաքել քան Ռիո դե Ժանեյրոն, քանի որ Դոհայի հայտով օլիմպիադան պետք է կայանար հոկտեմբերին, ինչը դուրս էր ՄՕԿ-ի օրացույցից։ Պրահան և Բաքուն նույնպես չընտրվեցին թեկնածուների շարքում[4]։
Նավալ Էլ Մուտավակելը Մարոկկոյից գլխավորեց 10 հոգանոց գնահատման հանձնաժողովը, ով նաև գլխավորել էր 2012 թ. օլիմպիական խաղերի հայտերի գնահատման հանձնաժողովը։ Հանձնաժողովը իրականացրեց գնահատման գործընթացը 2009 թ. երկրորդ եռամսյակում։ Նրանք ներկայացրեցին գնահատման արդյունքները ՄՕԿ-ի անդամներին 2009 թ. սեպտեմբերի 2-ին, ընտրություններից մեկ ամիս առաջ[5]։
Ընտրություններին մասնակցելու էին 115 ՄՕԿ-ի անդամ։ Որևէ թեկնածու երկիր իրավունք չուներ այս անդամներին հրավիրել իր մոտ, կամ նվիրեր որևէ իր, ինչը կարող էր դիտարկվել որպես կաշառք։ Սակայն թեկնածու երկրները միջոցներ չէին խնայում զանգվածային լրատվական միջոցներով գովազդի տեսքով ներկայացնեին իրենց քաղաքը լավագույն կողմերով։
Եզրափակիչ ընտրությունները կայացան 2009 թ. հոկտեմբերի 2-ին Կոպենհագենում։ Ռիո դե Ժանեյրոն և Չիկագոն համարվում էին հիմնական հավակնորդները։ Չիկագոն և Տոկիոն դուրս մնացին քվեարկության առաջին և երկրորդ փուլերում, մինչդեռ Ռիո դե Ժանեյրոն առաջ անցավ Մադրիդից զգալի տարբերությամբ եզրափակիչ փուլում։ Ռիո դե Ժանեյրոն պաշտոնապես հայտարավեց 2016 թ. օլիմպիական խաղերի ընդունող երկիր
Բարա դա Տիժուկայում է կայացան օլիմպիական և պարալիմպիական հիմնական մրցույթները։ Մյուս մասը տեղի ունեցան Կոպաբլանկա լողափում, Մակարենայում և Դեոդորոյում։ Բարա դա Տիժուկայում տեղակայված էր նաև օլիմպիական գյուղը։
Ռիոյի պատմական կենտրոնում ընթացավ լայնամաշտաբ շինարարական պրոյեկտ, որը կոչվում է «Porto Maravilha»[7]: Այն ներառում է 5 կմ քառակուսի տարածք։ Նախագծի նպատակն է զարգացնել կենտրոնի տնտեսական նշանակությունը և ինֆոհամակարգը։ Քաղաքի նորամուծությունը ներառում է 700 կմ երկարությամբ ջրամատակարարման, ջրահեռացման, էլեկտրական, գազի և հեռահաղորդակցման կապի գծերի տեղադրում, 4 կմ ստորգետնյա անցումներ, 70 կմ մայրուղիներ, 650 կմ քառակուսի մայթեր, 17 կմ հեծանվաուղի, 15.000 հատ ծառատունկ և այլն։
Մինչև 2016 թվականի օլիմիակադիայի անցկացման վայր ընտրելը Ռիո դե Ժանեյրոյում հանցագործությունների քանակին մեծ ուշադրություն էր դարձվում։ Ոստիկանության ուղղաթիռներից մեկը խոցվեց Ռիոյի փողոցային պատերազմների ժամանակ, օդաչուն մահացավ[8]։ Քաղաքի քաղաքապետը խոստացավ մեծ ջանքեր գործադրել, որպեսզի հնարավորինս նվազեցնի հանցագործությունների թիվը նախքան խաղերի սկիզբը։ Ռիոյի մարզի նահանգապետը նշեց, որ Լոնդոնը, որը ընդունել էր 2012 թվականի օլիմպիական խաղերը ոնւյնպես ուներ անվտանգության խնդիրներ, դրա վառ օրինակն էր 2005 թ. ահաբեկչությունները, սակայն չնայած դրան այնուամենայնիվ օլիմպիական խաղերը անցկացվեցին առանց միջադեպի։
ՄՕԿ լավատեսորեն է տրամադրված անվտանգության հարցում և համուզված է, որ յոթ տարին բավական ժամանակ է լուծելու բոլոր անվտանգության խնդիրները[9] Բրազիլիայի նախկին նախագահ Լուիս Ինասիո Լուլա դա Սիլվան իր հերթին նշել է, որ Ռիոն մինչ այդ ընդունել է կարևոր միջազգային մրցաշարեր առանց միջադեպի, օրինակ՝ Պանամերիկյան խաղեր 2007-ը[10]։
Ռիո դե Ժանեյրոյում պլանավորվում է զսպել տեղի աղքատ թաղամասերին և ֆավելաներին։ Հատուկ ոստիկանական ջոկատներ կհսկեն փողոցները և քաղաքի բանուկ հատվածները[11]։ Քաղաքացիական անվտանգության տարածքային ստորաբաժանման հաշվետվության համաձայն 2012 թվականների առաջին հինգ ամիսներին հանցագործությունների թիվը եղել է ամենաքիչը վերջին 21 տարվա ընթացքում, ամեն 1000 հոգուն ընկնում է 10,9 հանցագործություն[12][13]։ Այնուհանդերձ, չնայած սպանությունների թիվը էականորեն նվազել է, Human Rights Watch-ը հորդորել է Բրազիլիային հետաքննել արտադատական մահապատիժները[14]։
2014 թվականի մայիսի 9-ին London Evening Standard-ը ծանուցեց ՄՕԿ-ի փոխնախագահ Ջոն Կոատեսին, որ շինարարությունը թերի է և հետ է մնում նախատեսված գրաֆիկից։ ՄՕԿ-ը ստեղծեց հատուկ հանձնաժողով, որը պետք է արագացներ նախապատրաստական աշխատանքները[15]։
Ծախսեր | Ֆերդերալ կառավարություն | Նահանգի կառավարություն | Ընդամենը |
---|---|---|---|
Ազգային ֆոնդեր | R$3,022,097.88 | R$3,279,984.98 | R$6,302,082.86 |
Մասնավոր ֆոնդեր | – | – | R$2,804,822.16 |
Ընդամենը վերջնական | – | – | R$9,106,905.02 |
Ազգային ծախսեր
Ծախսեր | Ազգային ֆոնդեր |
---|---|
Դաշնային կառավարություն | R$47,402,531.75 |
Նահանգային կառավարություն | R$3,617,556.00 |
Մունիցիպալ կառավարություն | R$4,995,620.93 |
Ընդամենը վերջնական | R$56,015,708.68 |
Մասնավոր ծախսեր
Ծախս | Մասնավոր ծախսեր |
---|---|
EBX | R$13,000,000.00 |
Eike Batista | R$10,000,000.00 |
Bradesco | R$3,500,000.00 |
Odebrecht | R$3,300,000.00 |
Embratel | R$3,000,000.00 |
TAM Airlines¹ | R$1,233,726.00 |
Ընդամենը վերջնական | R$34,033,726.00 |
¹TAM Airlines-ը ծախսեց R$1,233,726.00 ինքնաթիռների տոմսերի զեղչերի տեսքով։
Նշում. Բալանցի մնացորդը օգտագործվեց Ռիո 2016 կոմիտեի կողմից առաջին հինգ ամսում[16]։
Օլիմպիական/քաղաք | Ներդրում | Ազգային | Մասնավոր |
---|---|---|---|
Օլիմպիական այգի | R$5.6 միլիարդ | R$1.46 միլիարդ | R$4.18 միլիարդ |
Ազգային տրանսպորտ | R$24 միլիարդ | R$13.7 միլիարդ | R$10.3 միլիարդ |
Ընդամենը վերջնական | R$29.6 միլիարդ | – | – |
Տոմսերի գները ծանուցվեցին 2014 թ. սեպտեմբերի 16-ին և վաճառվեցին Բրազիլական ռեալով (BRL)։ Ընդհանուր առմամբ վաճառվեց 7,5 միլիոն տոմս, ինչը 200 000-ով պակաս էր քան 2012 թվականի ամառային օլիմպիական խաղերում, քանի որ շատ դահլիճների չափսերը ավելի փոքր էին։ Տոմսերի արժեքը տատանվում էր 40 ռեալից մինչև 4.600 ռեալ, ամենաթանկարժեքը եղան բացման օրվա համար նախատեսված ներկայացուցչական նստատեղերը։ մոտ 3,8 միլիոն տոմս վաճառվեց 70 ռեալ և էժան[17][18]։ Փողոցներում կազմակերպվող մրցույթները եղան անվճար։
Բրազիլիայում օլիմպիական կրակի երթը սկսվեց 2016 թվականի մայիսի 3-ին։ Կրակը հանգրվանեց ավելի քան 300 քաղաքներում (ներառյալ 26 նահանգների կենտրոնները), Հունաստանում վառվելուց հետո կրակը տեղափոխվեց մայրաքաղաք Բրազիլիա, վերջինը հանգրվանեց Ռիո դե Ժանեյրո քաղաքում[19]։
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.