Աշոտ Աբրահամյան (լեզվաբան)
հայ լեզվաբան / From Wikipedia, the free encyclopedia
Աշոտ Արսենի Աբրահամյան (սեպտեմբերի 17, 1918(1918-09-17)[1][2], Շահրիզ, Նոր Բայազետի գավառ, Հայաստանի Առաջին Հանրապետություն[1][2] - ապրիլի 16, 1985(1985-04-16)[2], Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ[2]), հայ լեզվաբան, պրոֆեսոր (1964), ՀԽՍՀ ԳԱ թղթակից անդամ, ՀԽՍՀ գիտության վաստակավոր գործիչ (1965), մանկավարժ։
- Անվան այլ կիրառումների համար տե՛ս՝ Աշոտ Աբրահամյան (այլ կիրառումներ)
- Վիքիպեդիայում կան հոդվածներ Աբրահամյան ազգանունով այլ մարդկանց մասին։
Արագ փաստեր Աշոտ Աբրահամյան, Ծնվել է ...
Աշոտ Աբրահամյան | |
---|---|
Ծնվել է | սեպտեմբերի 17, 1918(1918-09-17)[1][2] Շահրիզ, Նոր Բայազետի գավառ, Հայաստանի Առաջին Հանրապետություն[1][2] |
Մահացել է | ապրիլի 16, 1985(1985-04-16)[2] (66 տարեկան) Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ[2] |
Քաղաքացիություն | ԽՍՀՄ |
Ազգություն | հայ |
Մասնագիտություն | լեզվաբան և դասախոս |
Հաստատություն(ներ) | ՀՀ ԳԱԱ Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ և Հայկական պետական մանկավարժական համալսարան[1] |
Անդամակցություն | ՀՀ ԳԱԱ[2] |
Կոչում | բանասիրական գիտությունների դոկտոր[1][2] |
Գիտական աստիճան | պրոֆեսոր[1][2] (1964) |
Տիրապետում է լեզուներին | հայերեն |
Պարգևներ | |
Կուսակցություն | ԽՄԿԿ[1] |
Փակել