Առաջին գիշերվա իրավունք
From Wikipedia, the free encyclopedia
Առաջին գիշերվա իրավունք, (ֆր.՝ droit du seigneur՝ [Ն 1] տիրոջ իրավունք, նաև հայտնի որպես լատին․՝ jus primae noctis[Ն 2], առաջին գիշերվա իրավունք, prima nocta), ենթադրյալ օրինական իրավունք միջնադարյան Եվրոպայում, որը թույլ էր տալիս ֆեոդալական տերերին բռնաբարել իրենց ենթակա կանանց, մասնավորապես՝ իրենց հարսանեկան գիշերներում։
Պատմաբաններ Դևիդ Ա. Ուոլքերը և Հեկտոր Մաքկենին գրել են, որ այդ «իրավունքը» կարող էր գոյություն ունենալ միջնադարյան Եվրոպայում[1][2], բայց այլ պատմաբաններ եզրակացրել են, որ այն առասպել է, և որ դրա մասին բոլոր հիշատակումները հետագա ժամանակներից են[3][4]։