Բարեպաշտություն (քրիստոնեություն)
From Wikipedia, the free encyclopedia
Բարեպաշտություն, Աստծո և կրոնական հավատալիքների նկատմամբ հավատարմություն, աստվածային պատվիրանների աներկբա կենսագործում։ Քրիստոսի բարեպաշտությունը ներառում է երեք հիմնական առաքինությունների (աղոթք, պահք, ողորմություն) կիրառությունն անձնական կյանքում։ Հեթանոսական շրջանում բարեպաշտություն կուռքերի պաշտամունքի և հեթանոսական ծեսերի հետևողական կիրառումն էր։