Դավանանք
From Wikipedia, the free encyclopedia
Դավանանք, դավանություն, աստվածային հայտնությամբ տրված և եկեղեցու կողմից սահմանված կրոնական ճշմարտությունների ամբողջությունը։ Հայերենում դավանանք եզրը որոշ իմաստով համապատասխանում է հունարեն δοv γμα (դոգմա) բառի հոգնակի ձևին (δοvγματα), որը սկզբնապես գործածվել է որպես այն, ինչ ճիշտ (լավ) է թվում կամ կարծվում, սակայն հետզհետե աստվածաբանության մեջ բյուրեղացել է որպես դավանանքի դրույթ կամ հավատքի ճշմարտություն։ Հայերեն եզրն ի տարբերություն հունարենի գործածվում է միայն հավաքական իմաստով։ Դավանանքի խնդիրների հետ առնչվող աստվածաբանության ոլորտը կոչվում է դավանական աստվածաբանություն (dogmatic theology)։