Դավիթ Անանուն
հայ հասարակական գործիչ, պատմաբան / From Wikipedia, the free encyclopedia
Դավիթ Անանուն (իսկական անունը՝ Դավիթ Հովհաննեսի Տեր-Դանիելյան) (1879[1][2], Մեծշեն, Ելիզավետպոլի նահանգ, Կովկասի փոխարքայություն, Ռուսական կայսրություն[1][2] - 1942[1][2], Աստրախան, Վոլգոգրադի մարզ, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ[1][2]), հայ հրապարակախոս, պատմաբան, հասարակական գործիչ։ Հնչակյան, ապա՝ ՀՀԴ կուսակցության անդամ, 1905 թվականից՝ Սոցիալ-դեմոկրատական բանվորական հայ կազմակերպության (սպեցիֆիկներ) գաղափարախոսը։ Աշխատակցել է Թիֆլիսում և Երևանում լույս տեսնող հայ պարբերական մամուլին։ 1920-1926 թթ.՝ Երևանի հեղափոխության թանգարանի տնօրեն։
Արագ փաստեր Դավիթ Անանուն, Ծնվել է ...
Դավիթ Անանուն | |
---|---|
Ծնվել է | 1879[1][2] |
Ծննդավայր | Մեծշեն, Ելիզավետպոլի նահանգ, Կովկասի փոխարքայություն, Ռուսական կայսրություն[1][2] |
Մահացել է | 1942[1][2] |
Մահվան վայր | Աստրախան, Վոլգոգրադի մարզ, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ[1][2] |
Ազգություն | հայ |
Մասնագիտություն | հրապարակախոս, պատմաբան և հասարակական գործիչ |
Աշխատավայր | Մշակ[1] |
Փակել