Էդուարդ Կալնին
From Wikipedia, the free encyclopedia
էդուարդ Կալնինշ (լատին․՝ Eduards Kalniņš, ռուս.՝ Эдуард Фридрихович Калнынь, հոկտեմբերի 12 (25), 1904[1] կամ հոկտեմբերի 25, 1904(1904-10-25)[2], Ռիգա, Ռուսական կայսրություն[3] - մայիսի 18, 1988(1988-05-18)[4][2], Ռիգա, Լատվիական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ), լատվիացի նկարիչ, ԼԽՍՀ ժողովրդական նկարիչ (1963), ԽՍՀՄ գեղարվեստի ակադեմիայի իսկական անդամ (1970)։
- Անվան այլ կիրառումների համար տե՛ս՝ Կալնին (այլ կիրառումներ)
Արագ փաստեր Էդուարդ Կալնին, Ծնվել է ...
Էդուարդ Կալնին | |
---|---|
Ծնվել է | հոկտեմբերի 12 (25), 1904[1] կամ հոկտեմբերի 25, 1904(1904-10-25)[2] |
Ծննդավայր | Ռիգա, Ռուսական կայսրություն[3] |
Վախճանվել է | մայիսի 18, 1988(1988-05-18)[4][2] (83 տարեկան) |
Մահվան վայր | Ռիգա, Լատվիական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ |
Քաղաքացիություն | Ռուսական կայսրություն, Լատվիա և ԽՍՀՄ |
Կրթություն | Լատվիայի գեղարվեստի ակադեմիա |
Մասնագիտություն | արվեստագետ և նկարիչ |
Մեկենասներ | Վիլհելմ Կարլիս Պուրվիտ |
Պարգևներ | |
Անդամակցություն | ԽՍՀՄ նկարիչների միություն |
Համատեղ ապրող | Rita Valnere? |
Eduards Kalniņš Վիքիպահեստում |
Փակել
1923-1932 թվականներից սովորել է Լատվիայի գեղարվեստի ակադեմիայում։ Նպաստել է լատվիական ժանրային գեղանկարչության զարգացմանը։
Գործերից են՝ «Նոր առագաստներ» (1945), «Բալթիական 7-րդ նավամրցում» (1952), «Լատիշ ձկնորսները Ատլանտիկայում» (1957, բոլորն էլ՝ Լատվիայի գեղարվեստի թանգարանում, Ռիգա)։