From Wikipedia, the free encyclopedia
Իզա Գենցկեն (գերմ.՝ Isa Genzken, նոյեմբերի 27, 1948[1][2][3][…], Բադ Օլդեսլո, Շլեզվիգ-Հոլշտայն, Բիզոնիա, Գերմանիան 1945-1949 թվականներին, Գերմանիա[1] և Շլեզվիգ-Հոլշտայն, Բիզոնիա, Գերմանիան 1945-1949 թվականներին, Գերմանիա[4]), գերմանացի քանդակագործ։
Իզա Գենցկեն գերմ.՝ Isa Genzken | |
---|---|
Ծնվել է | նոյեմբերի 27, 1948[1][2][3][…] (75 տարեկան) |
Ծննդավայր | Բադ Օլդեսլո, Շլեզվիգ-Հոլշտայն, Բիզոնիա, Գերմանիան 1945-1949 թվականներին, Գերմանիա[1] կամ Շլեզվիգ-Հոլշտայն, Բիզոնիա, Գերմանիան 1945-1949 թվականներին, Գերմանիա[4] |
Քաղաքացիություն | Գերմանիա |
Ազգություն | գերմանացի |
Կրթություն | Դյուսելդորֆի գեղարվեստի ակադեմիա և Hochschule für bildende Künste Hamburg? |
Ոճ | ժամանակակից արվեստ[5] |
Ժանր | աբստրակցիոնիզմ[1] |
Մասնագիտություն | քանդակագործ, նկարչուհի, լուսանկարիչ, վիզուալ արտիստ, գծանկարիչ, կինեմատոգրաֆ, վիդեոնկարիչ, collagist և ինստալյացիոն արտիստ |
Ամուսին | Գերհարդ Ռիխտեր[6] |
Պարգևներ և մրցանակներ | |
Isa Genzken Վիքիպահեստում |
Իզա Գենցկենը ծնվել է հյուսիսային գերմանական փոքրիկ Բադ Օլդեսլո քաղաքում, մեծացել է Համբուրգում։ 1969-1971 թվականներին սովորել է Համբուրգի Գեղարվեստի քոլեջում կիրառական արվեստ և արվեստի պատմություն, Ալմիր Մավինեի և Կայ Սուդեկի հետ համատեղ։ 1971-1973 թվականներին սովորել է նաև Բեռլինի Գեղարվեստի համալսարանում։ Ուսման վարձը վճարելու համար Իզան դասերից հետո աշխատել է որպես մոդել։ 1973 թվականին տեղափոխվել է Դյուսելդորֆի գեղարվեստի ակադեմիա, միաժամանակ Քյոլնի համալսարանում ուսումնասիրելով արվեստի պատմություն և փիլիսոփայություն։ Ակադեմիայում նրա համակուրսեցիներն են եղել նկարիչներ Կատարինա Ֆրիչը և Թոմաս Շտրուտը։ 1977 թվականին ավարտելուց հետո Գենցկենը ակադեմիայում քանդակագործություն է դասավանդել։ 1982 թվականին ամուսնացել է գերմանացի նկարիչ Գերհարդ Ռիխտերի հետ, իսկ 1983 թվականին տեղափոխվել է Քյոլն։ Զույգը բաժանվել է 1993 թվականին։ 2004 թվականին նկարիչն արժանացել է Արվեստի միջազգային մրցանակի (International Art Prize, Cultural Donation of SSK Munich), իսկ 2002 թվականին Քյոլնում` Լյուդվիգ թանգարանի Wolfgang-Hahn-Prize մրցանակի։ Գենցկենի աշխատանքները սկսել են ցուցադրվել 1970-ականներից, նրա ստեղծագործությունները ներկայացվել են բազմաթիվ միջազգային ցուցահանդեսներում, այդ թվում՝ Դոկումենտում (1982, 1992 և 2002), Վենետիկի բիենալեում (1982, 1993, 2003 և 2007), Skulptur Projekte in Münster-ում (1987 և 1997) և Carnegie International–ում (2005)։
Չնայած Իզա Գենցկենը աշխատում է տարբեր լրատվամիջոցների հետ, նա առավել հայտնի է իր ճարտարապետական քանդակներով, որոնք պատրաստված են բազմագույն նյութերից, ներառյալ հայելային թերթերը, ցերեկային լուսարձակիչ պլաստիկան, բետոնը և ապակիները։ Նկարիչը օգտագործում է բազմազան արտահայտչական միջոցներ, այդ թվում՝ լուսանկարչություն, կինո, վիդեո, գծանկար, նկարչություն, կոլաժներ։ 1970-ականների կեսերից սկսած Իզա Գենցկենը ընդարձակում է քանդակի սահմանները, ոչնչացրել է մինիմալիստական քանդակի ասկետական ձևերը ՝ օգտագործելով մասսայական մշակույթի պատկերներ։
2007 թվականին Վենետիկի բիենալեի «Նավթ» ինստալյացիայում ներկայացված է աշխարհի բնութագիրը, որը ղեկավարվում է ագահությամբ։ 1980-ականների վերջի կոնկրետացված քանդակներից և 90-ականների վերջի տոտեմիկ քանդակներից մինչև I love New York, Crazy City (2006) մոնումենտալ գիրքը, նրա աշխատանքները հաճախ հիշեցնում են ճարտարապետական մոդելներ։ Գենցկենի աշխատանքները քանդակի պատմության վերանայում են և ծուռ հայելի, որի մեջ բեկվում է ժամանակակից հասարակությունը։ 1980-ականներին գերմանական գեղարվեստի ասպարեզ մուտք գործած առաջատար նկարիչներից մեկը՝ Գենցկենն աչքի է ընկնում նրանով, որ իր սեփական կերտարվեստի տարրերը կարողանում էր զուգակցել ճարտարապետության, մոդեռնիզմի և արվեստի պատմության հետ։ Հատկանշական է նրա աշխատանքում նյութերի համադրությունը` ներառյալ կենդանիների գլուխները, քանդակը, ներկված սոճու կոները, ինքնաթիռի պատուհանները և անձրևանոցները։ Նրա աշխատանքները կարող է կոպիտ լինել գեղագիտական տեսանկյունից, ինչպիսին է նրա Empire / Vampire շարքը (2003-2005) և գեղեցիկ, ինչպես նրա New Buildings for Berlin-ը (2001-2004) ՝ ապակուց և սիլիկոնից պատրաստված փոքրիկ երկնաքերերը։ Նրա ամենահայտնի գործերից է «Վարդը» (1993/7)՝ պողպատից պատրաստված ութ մետր բարձրությամբ վարդի հանրային քանդակը, որը գտնվում է Լայպցիգի թանգարանային թաղամասում։
Գենցկենի աշխատանքները ներառված են միջազգային շատ հաստատությունների հավաքածուներում, այդ թվում՝ Ազգային պատկերասրահում, Արևմտյան Բեռլին, Շտուտգարդի պետական պատկերասարհում, Շտեդելիք վան Աբեմուսեում, Այնդհովեն, Ռեյքսմուսեում, Կրոլեր-Մյուլեր, Օթերլո[7], Ժամանակակից արվեստի թանգարանում, Նյու Յորք, Քարնեգիի արվեստի թանգարանում, Փիթսբուրգ, Վիեննայի գլխավոր հիմնադրամում, Հիրշհորն թանգարան և քանդակների այգում, Կեմպեր արվեստի թանգարանում, Սենթ Լուիս, Լյուդվիգ թանգարանում, Քյոլն, Ֆրիդեր Բուրդա թանգարանում, Բադեն-Բադեն, Վան Աբբե թանգարանում, Այնդհովենը և Ստեդելիքի թանգարանում, Ամստորդամ, Լինդա Փեյս հիմնադրամում[8], Ռոզ III քանդակի պարկում, Նյու Յորք[9]։
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.