Լևոն Խաչիկյան
հայ խորհրդային պատմաբան, բանասեր-աղբյուրագետ / From Wikipedia, the free encyclopedia
Լևոն Ստեփանի Խաչիկյան (մայիսի 1, 1918(1918-05-01)[1][2], Երևան, Անդրկովկասյան ԴՖՀ[1][2] - մարտի 12, 1982(1982-03-12)[2], Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ[2]), հայ խորհրդային պատմաբան, բանասեր-աղբյուրագետ։ Պատմական գիտությունների դոկտոր (1962), պրոֆեսոր (1966), ՀԽՍՀ գիտության վաստակավոր գործիչ (1968), ՀԽՍՀ ԳԱ ակադեմիկոս (1971)[4]։
- Անվան այլ կիրառումների համար տե՛ս՝ Խաչիկյան (այլ կիրառումներ)
Արագ փաստեր Լևոն Խաչիկյան, Ծնվել է ...
Լևոն Խաչիկյան | |
---|---|
Ծնվել է | մայիսի 1, 1918(1918-05-01)[1][2] Երևան, Անդրկովկասյան ԴՖՀ[1][2] |
Մահացել է | մարտի 12, 1982(1982-03-12)[2] (63 տարեկան) Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ[2] |
Բնակության վայր(եր) | Երևան |
Քաղաքացիություն | ԽՍՀՄ |
Ազգություն | հայ |
Մասնագիտություն | պատմաբան, բանասեր և աղբյուրագետ |
Հաստատություն(ներ) | ՀՀ ԳԱԱ պատմության ինստիտուտ[1][2], Մատենադարան[1][2] և Երևանի քաղաքապետարան |
Գործունեության ոլորտ | Հայոց պատմություն[1] |
Պաշտոն(ներ) | տնօրեն և պառլամենտի անդամ |
Անդամակցություն | ՀՀ ԳԱԱ |
Ալմա մատեր | Խաչատուր Աբովյանի անվան թիվ 2 դպրոց (1935), ԵՊՀ պատմության ֆակուլտետ (1940)[1] և Մատենադարան |
Կոչում | պրոֆեսոր[1][2] և ակադեմիկոս[1][2] |
Գիտական աստիճան | պատմական գիտությունների դոկտոր[1][2] (1962) |
Տիրապետում է լեզուներին | հայերեն[3] |
Պարգևներ | |
Կուսակցություն | ԽՄԿԿ[1] |
Երեխա(ներ) | Մարգարիտ Խաչիկյան |
Փակել
Լեզվաբան Մարգարիտ Խաչիկյանի հայրը։