Լև Շեստով
From Wikipedia, the free encyclopedia
Լև Իսաակովիչ Շեստով (ռուս.՝ Лев Исаакович Шестов), ծնված Յեհուդա Լեյբ Շվարցման (ռուս.՝ Иегуда Лейб Шварцман, հունվարի 24 (փետրվարի 5), 1866, Կիև, Կիևի նահանգ, Ռուսական կայսրություն - նոյեմբերի 19, 1938(1938-11-19), Փարիզ), ռուս էկզիստենցիալիստ փիլիսոփա։
Լև Շեստով ռուս.՝ Лев Исаакович Шестов | |
---|---|
Ծնվել է | հունվարի 24 (փետրվարի 5), 1866 Կիև, Կիևի նահանգ, Ռուսական կայսրություն |
Մահացել է | նոյեմբերի 19, 1938(1938-11-19) (72 տարեկան) Փարիզ |
Գերեզման | Պիեռ-Գրենյե պողոտայի գերեզմանատուն |
Քաղաքացիություն | Ռուսական կայսրություն, ՌԽՖՍՀ, Շվեյցարիա և Ֆրանսիա |
Ուղղություն | Christian existentialism? և Արևմտյան փիլիսոփայություն |
Մասնագիտություն | փիլիսոփա, համալսարանի դասախոս, գրող և գրականության պատմաբան |
Հաստատություն(ներ) | Փարիզի համալսարան |
Գործունեության ոլորտ | փիլիսոփայություն և էքզիստենցիալիզմ[1] |
Ալմա մատեր | Մոսկվայի կայսերական համալսարան և Սուրբ Վլադիմիրի անվան կայսերական համալսարան |
Գիտական աստիճան | university candidate? (1889) |
Տիրապետում է լեզուներին | ռուսերեն[2][3] |
Ազդվել է | Ֆրիդրիխ Նիցշե, Սյորեն Կիերկեգոր, Ֆեոդոր Դոստոևսկի, Լև Տոլստոյ, Միխայիլ Լերմոնտով, Անտոն Չեխով, Ուիլյամ Շեքսպիր, Բենեդիկտ Սպինոզա, Հայնրիխ Հայնե, Մարտին Լյութեր, Բլեզ Պասկալ և Պլոտինոս |
Երեխա(ներ) | Nathalie Baranoff? |
Lev Shestov Վիքիպահեստում |
Պարադոքսներով և աֆորիզմներով հագեցված իր փիլիսոփայական երկերի մեջ Շեստովն ընդվզել է ինքնիշխան անհատականության վրա բանականության (համընդհանուր ճշմարտությունների) թելադրանքի և համապարտադիր բարոյական նորմերի ճնշման դեմ։ Ավանդական փիլիսոփայությանը հակադրել է «ողբերգության փիլիսոփայությունը», որի կենտրոնում մարդկային կեցության անհեթեթությունն է, իսկ փիլիսոփայական մտահայեցողությանը՝ հայտնությունը, որը շնորհվում է ամենազոր Աստծո կողմից։
Հիմնական ստեղծագործություններն են՝ «Անհիմնության ապոթեոզ» (Апофеоз беспочвенности" (1905), թարգմանվել է հայերեն, հրատարակվելու է 2013 թ.[4]), «Աթնեք և Երուսաղեմ» («Афины и Иерусалим», հրատարակվել է 1951 թ.) «Մտահայեցողությունև հայտնություն» (Умозрение и откровение (հրատարակվել է 1964 թ.)).