From Wikipedia, the free encyclopedia
Կիարա Վարոտարի (իտալ.՝ Chiara Varotari, 1584[1][2], Պադովա, Վենետիկի հանրապետություն - 1660 կամ 1663, Վենետիկ, Վենետիկի հանրապետություն), բարոկկոյի դարաշրջանի իտալացի նկարչուհի-դիմանկարչուհի, բանաստեղծուհի, հասարակական գործիչ։
Կիարա Վարոտարի | |
---|---|
Ծնվել է | 1584[1][2] |
Ծննդավայր | Պադովա, Վենետիկի հանրապետություն |
Վախճանվել է | 1660 կամ 1663 |
Մահվան վայր | Վենետիկ, Վենետիկի հանրապետություն |
Քաղաքացիություն | Վենետիկի հանրապետություն |
Մասնագիտություն | նկարչուհի |
Ժանր | դիմապատկեր |
Հայր | Դարիո Վարոտարի Ավագ |
Chiara Varotari Վիքիպահեստում |
Նկարիչ, քանդակագործ և ճարտարապետ Դարիո Վարոտարի ավագի դուստրն է։ Կիարան օգնում էր հորը նրա արվեստանոցում և այնտեղ էլ ստացել է գեղանկարչության առաջին դասերը։ Կիարայի կրտսեր եղբայրը՝ Ալեսանդրո Վարոտարին (1588-1649), նույնպես նկարիչ էր, ավելի հայտնի է Պադովանինո անվամբ («Պադուանեց»)։ Կիարան ուղեկցում էր եղբորը ճամփորդությունների ժամանակ և հաճույքով աշխատում նրա արվեստանոցում[3]։ Հայտնի է բարոկկո ոճի կանացի դիմանկարներով։
Նա մասնագիտացել էր ազնվական ընտանիքների կանանց դիմանկարների ստեղծման գործում՝ մանրակրկիտ ձևով վերարտադրելով այդ ժամանակաշրջանի բարդ զգեստների, սանրվածքի և ոսկերչական զարդերի առանձնահատկությունները։ Վարպետության համար նկարչուհուն հարգում էին դեռևս նրա կենդանության օրոք՝ նշելով, որ դիմանկարներում նա ավելի շատ ուշադրություն էր դարձնում զգեստների և ոսկերչական զարդերի մանրամասներին՝ որոշ չափով շեշտը դնելով նկարվողի հոգեբանության վրա։ Վարոտարիին մեծ պատիվ և հնարավորություն էր ընձեռվել Տոսկանիների մեծ դուքսերի Պիտտի պալատի Ուֆֆիցիի պատկերասրահի հավաքածուի համար նկարելու ինքնանկար։ Նրա երկրորդ ինքնանկարը, այլ նկարների հետ մեկտեղ ցուցադրվում է Պադովայի միջնադարյան և ժամանակակից արվեստի թանգարանում[4]։
1614 թվականին, հոր մահից հետո, նա եղբայրների հետ միասին տեղափոխվում է Վենետիկ։ 1625 թվականին Վենետիկում հիմնում է արվեստի դպրոց, որը շուտով դառնում է մշակույթի և ստեղծագործությունների քաղաքային կենտրոն։ Հայտնի է, որ այստեղ են սովորել այնպիսի նկարչուհիներ, ինչպիսիք են Կատերինա Տարաբոտտին և Լյուսիա Սկալիգերին, դպրոցի հետ համագործակցել են Ջիրոլամո Ֆորաբոսկոն, Պյետրոդելլա Վեկիան և Ջուլիո Կարպիոնին։
Որպես բանաստեղծուհի՝ նա գրել է «Կանանց սեռի գովաբանություն» (Apologia del sesso femminile) տրակտատը, որը նվիրված է կանանց իրավունքների պաշտպանությանը։ Որպես հասարակական գործիչ՝ Կիարան պարգևատրվել է նաև բուժքույրական գործունեություն իրականացնելու համար։
Կիարա Վարոտարին մահացել է Վենետիկում։ Նկարչուհու մահվան ստույգ տարեթիվը հայտնի չէ, սակայն իտալացի գիտնական Ֆրանչեսկո Սանսովինոյի կողմից 1663 թվականին գրված «Վենետիկը ազնիվ քաղաք է» գրքում նկարչուհու մասին պատմվում է որպես ողջ անձնավորության։
Պադովայի մոտ գտնվող Ռուբանո քաղաքում կա Վորոտարիի անվամբ փողոց։
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.