Հայնրիխ Ռիկկերտ
From Wikipedia, the free encyclopedia
Հայնրիխ Ռիկկերտ (գերմ.՝ Heinrich Rickert, մայիսի 25, 1863(1863-05-25)[1][2][3][…], Գդանսկ, Պրուսիա նահանգ, Պրուսիայի թագավորություն, Գերմանական միություն[4] - հուլիսի 25, 1936(1936-07-25)[3][5], Հայդելբերգ, Բադենի Հանրապետություն, Նացիստական Գերմանիա), գերմանացի փիլիսոփա, Վիլհելմ Վինդելբանդի հետևորդը։
Արագ փաստեր Հայնրիխ Ռիկկերտգերմ.՝ Heinrich Rickert, Ծնվել է ...
Հայնրիխ Ռիկկերտ գերմ.՝ Heinrich Rickert | |
---|---|
Ծնվել է | մայիսի 25, 1863(1863-05-25)[1][2][3][…] Գդանսկ, Պրուսիա նահանգ, Պրուսիայի թագավորություն, Գերմանական միություն[4] |
Մահացել է | հուլիսի 25, 1936(1936-07-25)[3][5] (73 տարեկան) Հայդելբերգ, Բադենի Հանրապետություն, Նացիստական Գերմանիա |
Քաղաքացիություն | Գերմանիա[6] |
Մասնագիտություն | փիլիսոփա և համալսարանի դասախոս |
Հաստատություն(ներ) | Ֆրայբուրգի համալսարան և Հայդելբերգի համալսարան |
Գործունեության ոլորտ | փիլիսոփայություն[7][8] և կրթական համակարգ[8] |
Անդամակցություն | Պրուսիայի գիտությունների ակադեմիա, Բավարիական գիտությունների ակադեմիա, Հայդելբերգի գիտությունների ակադեմիա և Լինչեի ազգային ակադեմիա |
Ալմա մատեր | HU Berlin և Ստրասբուրգի համալսարան[9] |
Տիրապետում է լեզուներին | գերմաներեն[10][8] |
Գիտական ղեկավար | Վիլհելմ Վինդելբանդ[9] |
Եղել է գիտական ղեկավար | Rudolf Zocher?[9] |
Երեխա(ներ) | Arnold Rickert?, Heinrich Rickert? և Franz Rickert? |
Հայր | Heinrich Rickert? |
Heinrich Rickert (philosopher, 1863) Վիքիպահեստում |
Փակել
Հիմնական աշխատություններն են՝ «Ճանաչողության առարկան» (1892), «Հասկացության բնագիտական կազմավորման սահմանները» (1896), «Փիլիսոփայական մեթոդաբանության, գոյաբանության և մարդաբանական հիմնական խնդիրները» (1934)։
Ըստ Հայնրիխ Ռիկկերտի, հասարակության պատմության մեջ, որտեղ բոլոր իրողություններն անհատականացված են, գոյություն չունեն օբյեկտիվ օրենքներ[11]։