Հարուն ալ-Ռաշիդ
From Wikipedia, the free encyclopedia
Հարուն ալ-Ռաշիդ (մարտի 7, 766, Ռեյ, Աբասյան խալիֆայություն - մարտի 24, 809, Թուս, Իրան), խալիֆ 786 թ.-ից։ Աբբասյանների դինաստիայից։ Շարունակել Է Բյուզանդիայի դեմ պայքարը, ասպատակել Փոքր Ասիան։ Նրա օրոք, թեև նկատվում էին արաբական խալիֆայության քայքայման առաջին նշանները, բարձր զարգացման հասան տնտեսությունն ու մշակույթը, իսկ Հայաստանում փոխվեցին բազմաթիվ կառավարիչներ, ծանրացան հարկերը, ուժեղացավ արտագաղթը։ Սակայն խալիֆայության նկատվող թուլությունը նպաստել Է Բագրատունիների հզորացմանը, և 804 թ.-ին Աշոտ Մսակեր Բագրատունին ճանաչվել է Հայոց իշխան։
Արագ փաստեր Հարուն ալ-Ռաշիդ արաբ․՝ هَارُون الرَشِيد, Ծնվել է ...
Հարուն ալ-Ռաշիդ արաբ․՝ هَارُون الرَشِيد | |
---|---|
Ծնվել է | մարտի 7, 766 |
Ծննդավայր | Ռեյ, Աբասյան խալիֆայություն |
Մահացել է | մարտի 24, 809 (43 տարեկան) |
Մահվան վայր | Թուս, Իրան |
Գերեզման | Harun ِal-Rashid Mausoleum |
Քաղաքացիություն | Աբասյան խալիֆայություն |
Կրոն | իսլամ |
Մասնագիտություն | քաղաքական գործիչ, բանաստեղծ և Խալիֆա |
Ամուսին | Zubaidah bint Ja`far?, Maridah bint Shabib? և Marajil? |
Ծնողներ | հայր՝ Ալ-Մահդի, մայր՝ Al-Khayzuran? |
Զբաղեցրած պաշտոններ | Abbasid caliph? |
Երեխաներ | Al-Amin?, al-Maʾmun?, Al-Mu'tasim?, Al-Qasim ibn Harun al-Rashid? և Ahmed Al-Sabti? |
Harun al-Rashid Վիքիպահեստում |
Փակել