Մասնակից:SirunyanL/Ավազարկղ1
From Wikipedia, the free encyclopedia
Չորս զբաղմունք(չինարեն ավանդ. 仕農工商, հեշտ. 士农工商 , բառացիորեն: «զինծառայողներ, ֆերմերներ, արհեստավորներ և վաճառականներ»), կոնֆուցիական հայեցակարգ, որը տարածվեց Չինաստանից Ճապոնիա և Կորեա, սոցիալական հարաբերությունների իդեալականացված համակարգ, որը դրված է Հեռավոր Արևելքի ֆեոդալական հասարակության հիմքում:
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/5/50/T%27ang_Yin_002.jpg/640px-T%27ang_Yin_002.jpg)
Չինաստանում, լինելով ինտելեկտուալների ռացիոնալ կառույց, չորս զբաղմունքի հայեցակարգը չէր ներառում զինվորական դասը, պալատական ներքինիներին և «ասոցիալական տարրերի» առավել արհամարհված խմբին `դերասաններին և մարմնավաճառներին` «երգիչներին»:
Ճապոնիայում «չորս զբաղմունքների» համակարգը զգալի փոփոխությունների է ենթարկվել, և իշխող շի դասի հայեցակարգը սկսեց նշանակել ոչ թե քաղաքացիական բյուրոկրատիա, այլ սամուրայ` ռազմական էլիտա: