From Wikipedia, the free encyclopedia
Յոավ Գալանտ (եբրայերեն՝ יואב גלנט, նոյեմբերի 8, 1958[1], Յաֆֆա, Թել Ավիվ, Իսրայել), Իսրայելի պաշտպանության բանակի պահեստազորի գեներալ-մայոր։ Իսրայելի պաշտպանության բանակի հարավային ռազմական շրջանի հրամանատար 2005 թվականի հոկտեմբերից մինչև 2010 թվականի հոկտեմբեր։
Յոավ Գալանտ | |
Կուսակցություն՝ | Kulanu? և Լիկուդ |
---|---|
Կրթություն՝ | Հայֆայի համալսարան |
Մասնագիտություն՝ | ռազմական գործիչ և քաղաքական գործիչ |
Ծննդյան օր | նոյեմբերի 8, 1958[1] (65 տարեկան) |
Ծննդավայր | Յաֆֆա, Թել Ավիվ, Իսրայել |
Քաղաքացիություն | Իսրայել |
Նախատեսվում էր գլխավորել Իսրայելի պաշտպանության բանակի գլխավոր շտաբը 2011 թվականի փետրվարին, սակայն պաշտոնում նշանակվելու որոշումը չեղյալ էր հայտարարվել 2011 թվականի փետրվարի 1-ին՝ Ամիկամ մոշավայում իր տան կառուցման հետ կապված կոնֆլիկտում Գալանտի վարքագծի մանրամասները պարզելու պատճառով։
2015 թվականից Քնեսեթի պատգամավոր, որը ներկայացնում էր Կուլանա և Լիկուդ խմբակցությունները։ Կառուցապատման (2015-2019), Հայրենադարձների հարցերի նախարարության (2019-2020) և Իսրայելի կրթության նախարար (2020 թվականից)։
2022 թվականի դեկտեմբերի 29-ին Գալանտը նշանակվեց Իսրայելի պաշտպանության նախարար[2][3]։
2023 թվականի մարտի 26-ին վարչապետ Բենյամին Նեթանյահուն հայտարարեց Գալանտին պաշտոնից ազատելու որոշման մասին՝ դատական բարեփոխումների վերաբերյալ նրա քննադատության պատճառով[4] (օրենքի համաձայն՝ պաշտոնանկությունն ուժի մեջ է մտնում պաշտոնանկության պաշտոնական ծանուցումը փոխանցելուց 48 ժամ անց, եթե որոշումը նախկինում չեղյալ չի հայտարարվել, բայց Գալանտը երբեք նման ծանուցում չի ստացել)[5]։
Մի քանի օր անց, այն բանից հետո, երբ հարյուր հազարավոր իսրայելցիներ ի պաշտպանություն պաշտպանության նախարարի դուրս եկան ցույցերի, Նեթանյահուն պահանջեց Գալանտից ներողություն խնդրել իր ավելի վաղ հնչեցրած քննադատության համար, բայց հետո, Հարավային և հյուսիսային սահմաններին լարվածության սրումից, Գազայից, Լիբանանից և Սիրիայից գնդակոծություններից, ինչպես նաև Իսրայելի ներսում մի քանի ահաբեկչություններից հետո, ապրիլի 10-ին Բենիամին Նեթանյահուն հայտարարեց, որ պաշտպանության նախարար Յոավ Գալանտը կմնա իր պաշտոնում։ Մենք միասին ենք գործում։ Մեր միջև տարաձայնություններ կային, նույնիսկ լուրջ։ Բայց ես որոշում եմ կայացրել թողնել մեր տարաձայնությունները,-ասել է վարչապետը։
Ծնվել է 1958 թվականի նոյեմբերի 8-ին Թել Ավիվ Յաֆֆո քաղաքի Գիվատ հա Ալիա շրջանում։
Գալանտի մայրը՝ Ֆրուման[6], ծագումով լեհ, «Էքսոդուս» նավի ուղևորներից մեկն էր, որով 1947 թվականին Պաղեստին էին մեկնել Հոլոքոստը վերապրած հրեա փախստականները[7]։ Նավի մյուս ուղևորների հետ միասին նա վտարվեց Պաղեստինից բրիտանական իշխանությունների կողմից Ocean Vigour նավի վրա՝ վերադառնալով միայն Իսրայել պետության հիմնադրումից հետո։
Նրա հայրը՝ Միխայելը, կռվել է նացիստների հետ Ուկրաինայի և Բելառուսի անտառներում պարտիզանական ջոկատում և 1948 թվականին ներգաղթել Իսրայել։ Միխաելը, որը նախկինում Իսրայելի պաշտպանության բանակի առաջատար դիպուկահարներից էր, մասնակցել է Իսրայելի անկախության պատերազմին «Շուալեյ Շիմշոն» ստորաբաժանման կազմում[8]։ Ինքը՝ Գալանտը, Յոավ է անվանվել՝ ի պատիվ Իսրայելի անկախության պատերազմի ընթացքում Նեգև անապատը ազատագրելու «Յոավ գործողության»։ Հեղափոխական պատերազմի ավարտից հետո Միխայել Գալանտն աշխատել է նավթահորերի հորատման վայրում, այնուհետև աշխատել է որպես բեռնատարի վարորդ, այնուհետև բացել է էլեկտրական մեքենաների վերանորոգման խանութ։ Նա մահացավ, երբ Յոավ Գալանտը դարձավ 17 տարեկան։
Դեռահաս Գալանտն ակտիվորեն մասնակցել է սկաուտական շարժման գործունեությանը[9]։ Ավարտել է Գիվատաիմի Դավիթ Կալայի անվան դպրոցը[10]։
1977 թվականին Գալանտը զորակոչվել է Իսրայելի պաշտպանության բանակ։ Ծառայությունը սկսել Է ռազմածովային ուժերի «Շայետետ 13» հատուկ ստորաբաժանումում, որտեղ մարտիկից սպա է անցել՝ գերազանցությամբ ավարտելով սպայական դասընթացները[11]։ Գալանտը մասնակցել է ստորաբաժանման բազմաթիվ հատուկ գործողությունների, որոնք մեծամասամբ ներառում էին ափից դիվերսիոն գրոհներ Լիբանանում ՊԱԿ-ի և այլ կազմակերպությունների գրոհայինների բազաների ուղղությամբ[12]։
1982 թվականին ավարտել է զինվորական ծառայությունը և մեկնել ԱՄՆ, որտեղ աշխատել է որպես անտառահատ Ալյասկայի մոտ գտնվող փոքրիկ կղզում։ 1982 թվականի լիբանանյան պատերազմի մասին պատահաբար լսելուց հետո Գալանտը հասավ հարևան կղզի, որտեղ գտնվում էր հեռախոսը, բայց այդ պահին Լիբանանում հիմնական ռազմական գործողություններն արդեն ավարտվել էին[13]։
1984 թվականին վերադարձել է ծառայության բանակում, անցել կապիտանի դասընթացներ (եբրայերեն՝ קורס חובלים) և նշանակվել «Քեշեթ» հրթիռային նավակի (Սաար-4 տիպի) կապիտանի տեղակալ[14]։
1986 թվականի հոկտեմբերին վերադարձել է «Շայետետ 13» և փոխգնդապետի կոչումով նշանակվել դիվիզիոնի հրամանատար։ Այս պաշտոնում ղեկավարել է ստորաբաժանման տարբեր գործողություններ[15]։ Ենթադրվում է նաև, որ Գալանտը մասնակցել է 1987 թվականի հուլիսի 26-ին Կիպրոսի Լիմասոլ նավահանգստում ՕԿԾ նավի պայթեցման գործողությանը (Իսրայելի կողմից պաշտոնապես չճանաչված)[16]։ Հետագայում Գալանտը գլխավորեց ծովային կոմանդոսների դպրոցը։
Պաշտոնն ավարտելու նախօրեին Գալանտին առաջարկվել է երկամյա ուսուցման մեկնել ԱՄՆ և վերադառնալուց հետո նշանակվել Շայետետ 13-ի հրամանատարի պաշտոնում, սակայն Գալանտը նախընտրել է մնալ Իսրայելում և ստանալ ցամաքային բրիգադի հրամանատարությունը։ 1993-1994 թվականներին ղեկավարել է Մենաշե տարածքային բրիգադը (եբրայերեն՝ חטמ"ר מנשה)[17]։
Այնուհետև նշանակվել է Շայետետ 13-ի հրամանատար, այդ պաշտոնը կատարել է մինչև 1997 թվականը։ Հաղորդվում էր, որ Գալանտի հրամանատարությամբ ստորաբաժանումը մասնակցել է 1995 թվականի հոկտեմբերի 26-ին Մալթայում Պաղեստինյան Իսլամական ջիհադ կազմակերպության հիմնադիր Ֆաթհի Շկակիի ոչնչացման գործողությանը[18]։
1997 թվականից մինչև 1999 թվականը եղել է Գազայի հատվածի տարածքային դիվիզիայի հրամանատար, այնուհետև մինչև 2001 թվականը՝ Կենտրոնական ռազմական օկրուգի «Իդան» զրահատանկային դիվիզիայի հրամանատար։
2001 թվականին նշանակվել է ցամաքային զորքերի հրամանատարության շտաբի պետ (եբրայերեն՝ רמ"ט):
2002 թվականի հուլիսին նրան շնորհվել է գեներալ-մայորի կոչում և նշանակվել վարչապետի ռազմական քարտուղար[19]։
2005 թվականի հոկտեմբերին նշանակվել է Հարավային ռազմական օկրուգի հրամանատարի պաշտոնում։ Ի թիվս այլ բաների, նա ղեկավարում էր շրջանի զորքերը Գազայի հատվածում «Ձուլված գնդակ» գործողության ժամանակ[20]։
2009 թվականի հոկտեմբերին Գալանտը Իսրայելի պաշտպանության բանակի գլխավոր շտաբի պետի տեղակալի պաշտոնի թեկնածու էր[21]։
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.