Ոսկե կանոն
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ոսկե կանոն, մարդու պարտականությունները, որոնք ունեն անձնական բնույթ, այսինքն՝ առնչվում են անհատի անձնական կյանքին, նրա կատարած այն արարքներին, որոնք ուղղակիորեն վերաբերվում են իր անձին։ Քանի որ մարդն իր բնությամբ ընկերային էակ է՝ իր նմանի հետ ապրող, հարաբերվող, ուրեմն բնականորեն անհրաժեշտ է այդ փոխհարաբերությունները կարգավորել օրենքի կամ պատվիրանների համակարգով։ Իրոք, մարդ անհատն ապրում է հասարակության մեջ և միշտ իր առօրյա կյանքում շփվում է մերձավորների, հարազատների, շրջապատի մարդկանց հետ։ Այս առումով էլ կարևոր է շրջապատի հետ ունեցած հարաբերությունների կարգավորումը։ Իսկ ինչպես կարգավորել հարաբերությունները շրջապատի մարդկանց` հարևանների, մերձավորների, ընկերների հետ։ Ինչը պետք է լինի այն մենտորը, որն ազատելու է ամենազանազան փորձություններից և սովորեցնելու է ճիշտ վճիռներ կայացնել։ Շրջապատի հետ մարդու փոխհարաբերություններն առաջին հերթին պետք է լինեն արդարացի, այսինքնէ օրենքի, օրինականության սահմաններում, որոնք, որպես կանոն, լինում են`