Ռեյտերներ
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ռեյտերներ (գերմ.՝ Reiter — «հեծյալ», կրճատված գերմ.՝ Schwarze Reiter-ից՝ «սև հեծյալներ»), 16-17-րդ դարերում Եվրոպայում և Ռուսաստանում վարձկան հեծյալ գնդեր։ «Սև հեծյալներ» անվանումը ի սկզբանե կիրառվել է Հարավային Գերմանիայից եկած վարձու հեծյալների համար, որոնք հայտնվեցին գերմանացի կաթոլիկների և բողոքականների միջև ծավալված Շմալկալդենյան պատերազմի տարիներին։
Ի տարբերություն նրանց ժամանակակից կիրասիրների՝ ռեյտերները օգտագործում էին ոչ թե, սառը զենք, այլ՝ հրազեն։ Նրանց զինանոցն ընդգրկում էր մի քանի ծանր խոշոր տրամաչափի ատրճանակ, որոնք կարող էին հասնել մինչև մոտավորապես մեկ մետրի[1]։ Թուրը միայն հանդիսանում էր որպես պահեստային զենք։ Բացի այդ, եթե կիրասիրները, ատրճանակից համազարկ էին տալիս հետևակին, և, ցրելով նրանց շարքերը, արագորեն մխրճվում էին նրանց մեջ, ապա ռեյտերները նախընտրում էին աստիճանաբար կրակել հետևակի վրա, մինչև նրանց փախուստի դիմելը։ Ի տարբերություն դրագունների՝ ռեյտերները, որպես կանոն, ձիուց չէին իջնում, այլ կրակում էին ձիու վրայից։ Ի տարբերություն նախկին կարաբիներների, ովքեր նույնպես կրակում էին ձիու վրայից՝ ռեյտերները հագնում էին զրահ, որը նման էր կիրասիրականին։