Ռումիներեն (română / ռոմինը), Հնդեվրոպական լեզուների ընտանիքի իտալական լեզվախմբին արևելա-ռոմանական ենթախմբին պատկանող լեզու, ռումինների լեզուն։
Ռումիներեն խոսում են աշխարհում 28 միլիոն մարդ։ Ռումիներենը պաշտոնական լեզու է Ռումինիայում, Մոլդովայում։
Ռումինիայի պետական լեզուն։ Պատկանում է հնդեվրոպական լեզվաընտանիքի ռոմանական ճյուղի արլ–ռոմանական ենթախմբին։ Խոսողների թիվը Ռումինիայում՝ մոտ 18 միլիոն մարդ։ Տարածված է նաև ԱՊՀ–ի, Բուլղարիայի, նախկին Հարավսլավիայի, Հունգարիայի, Ալբանիայի, Հունաստանի մի շարք շրջաններում, ԱՄՆ–ում, Կանադայում և այլուր։ Տրոհված է բարբառների (Ռումինիայում), որոնցից մոլդավականը մոտ է մոլդավերենին։ Զարգացել է բարբառային–խոսակցական լատիներենի հիմքի վրա։ Հնչյունական առանձնահատկություններից են լատինական Õ-ի և Ũ–ի տարբերակումը, ձայնավորից և բաղաձայնից առաջ an > iո, ինչպես նաև amx բաղաձայն > im (բացառությամբ սլավոնական փոխառությունների), ձայնավորների ձևաբանական նոր հերթագայության առաջացումը։ Տիպաբանական շատ ընդհանրություններ ունի Բալկանյան թեղակղկղզու մյուս լեզուների հետ (անորոշ դերբայի կորուստ․ ապառնի ժամանակի նկարագրական ձև), սակայն գոյականների, ածականների, դերանունների թվի և սեռի ձևերը, խոնարհման հարացույցը հիմնականում պահպանել են ժող․ լատիներենի ձևաբանական առանձնահատկությունները։ 11 –19 թվական անունները կազմվում են սլավոնական լեզուների կաղապարով։ Բառապաշարում շատ են սլավոնական և հունական փոխառությունները։ Ռումիներենով գրական ամենահին հուշարձանները XVI դարից են։ Գրական ռումիներենի ձևավորումն ավարտվել է XIX դ․․ Այբուբենը՝ մինչև XIX դ․՝ սլավոնագիր, ապա՝ լատինագիր։
Ըստ աշխարհի լեզուների դասակարգման Ռումիներենը 36-րդն է։
Romanian language Վիքիպահեստում
