Սուասոն
համայնք Ֆրանսիայում From Wikipedia, the free encyclopedia
Սուասոն[4][5] (ֆր.՝ Soissons լատին․՝ Suessionem)՝ համայնք Ֆրանսիայի հյուսիսում, Օ-դե-Ֆրանս տարածաշրջան, Էնա գավառ, Սուասոն թաղամասի կենտրոն, Փարիզից 90 կմ հյուսիս-արևելք, Էնա գետի ափին։ Քաղաքի միջով անցնում է N2 ավտոմայրուղին։
| Սուասոն | |||
| ֆր.՝ Soissons[1] | |||
| |||
 | |||
| Երկիր |  Ֆրանսիա | ||
|---|---|---|---|
| Համայնք | Էնա, Սուասոն Հյուսիս, Սուասոն Հարավ և Սուասոն | ||
| Մակերես | 12,32 կմ² | ||
| ԲԾՄ | 55 մետր | ||
| Բնակչություն | ▼28 705 մարդ (հունվարի 1, 2021)[2] | ||
| Ժամային գոտի | UTC+1 և UTC+2 | ||
| Փոստային դասիչ | 02200[3] | ||
| Պաշտոնական կայք | ville-soissons.fr(ֆր.) | ||
| |||
.svg)
Բնակչություն (2014)` 28 290 մարդ։
Կելտական դարաշրջանում Սուասոն հայտնի էր որպես սվեսսոն ցեղի հիմնական քաղաքն ու կոչվում էր Նովիոդունում կամ Օվգուստ Սուեսսիոն։ Լեգենդի համաձայն, Քրիսփինյան և Քրիսփին եղբայրները, քրիստոնյաների հետապնդման ժամանակ 280 թվականին Հռոմի Սայասոնում կոշիկ էին պատրաստում, ովքեր զոհվեցին և հետո ճանաչվեցին որպես սրբեր։ Հռոմեական կայսր Մայորիանի նախաձեռնությամբ 451 թվականին քաղաքը վերածվել է վերակազմավորվող ադմինիստրատիվ հյուսիսային Գալի կենտրոնի, որը հայտնի դարձավ որպես Սիուասսոնսկի մարզ։
464-486 թվականներին Սիագր քաղաքի ղեկավարությամբ վերածվում է գալլո-հռոմայական պետականության դեմ գերմանական զավթիչների դեմ պայքարի։ 486 թվականին գերմանացի առաջնորդ Կլովիսը հաղթեց հռոմեական հրամանատար Սիագրիուսին։ Իսկ 511 թվականին Սուասոնը դարձավ Նեյստրիի հիմնական քաղաքը։ Մատավորապես 557 թվականին Հլոտար I հիմնադրել է Սուրբ Մեդարդի աբբայությունը, որը հետագայում դարձել է կարևոր հոգևոր և քաղաքական կենտրոն։ 752 թվականին այս աբբայությունում օծվեց Պիպին Կարճահասակը թագավորության համար[6]։
Սկսած 9-րդ դարից` գլխավոր քաղաքի կոմսություն Սուասսոնսկ, անցնել միջոցով գնման և ժառանգել բազմաթիվ անուններից շատերին, իսկ 1734 թվականին նրանք չեն ստանում ֆրանսիական թագը։ 1729 թվականին քաղաքում գումարվել է Սուասսոնսկի նիստը, որը հաստատել է իսպանացիների և բրիտանացիների միջև տարաձայնությունները։
1814 թվականին պատերազմի ընթացքում Սուասոն մի քանի անգամ անցավ ձեռքից ձեռք։ Փետրվարի 14-ին այն գրավեց գեներալ Չերնիշեմը, սակայն ռուսները հետագայում հրաժարական տվեցին, և 5 օր հետո ամրոցը կրկին գրավեց մարշալ Մորտեն։ Մարտի 2-ին Սուասոնում, որտեղ թողել են լեհական կայազորը (1600 մարդ) Գեներալ Մորոն հրաման տվեց շրջապատել Բլյուհերին և Բյուլովին։ Հաջորդ օրը բերդը հանձնվեց։
Ըստ Սուասոնի Բլուչերի Էնուի նահանջի, Ռուդզևիչի ռուսական կորպուսը մնաց։ Մարտի 5-ին նա հարձակման է ենթարկվել Մարշալլ Մորտեի և Մարմոնի զորքերի կողմից, որը չնայած ուժերի կրկնակի գերազանցությանը, չէր կարողանում գրավել բերդը։ Մարտի 7-ին Ռուդզևիչին հանձնարարվել էր, որպեսզի ազատի Սուասոնը, որ միանա Լանի մոտ գտնվող բանակին։
1870 թվականին սեպտեմբերին ֆրանս-գերմանական պատերազմի ժամանակ Սուասոնը շրջապատվել է 13-րդ գերմանական կորպուսի զորքերի կողմից և հանձնվել է պաշարման 36-րդ օրը։
Տաճարը գոթական, (12-րդ դար), երկու աշտարակ (70 և 75 մետր) և ավերված Սուրբ Սեն-Ժան-դը-Վինի առանձին աբբայություն։ Գրադարանով և թանգարանով քաղաքապետարան։ Հռոմեական ժամանակներից պահպանված ամֆիթատրոն, քանդակագործություն, խճանկարներ, ծաղկամաններ, մետաղադրամներ։ Միջնադարում Սեն-Պերի շրջակայքի մոտ է Սուրբ Մեդարդի հայտնի աբբաըւթյունը, որը հարյուր հազարավոր ուխտավորների ներգրավեց, սակայն մեր օրերում պահպանվում են միայն դարպասը, աշտարակն ու գմբեթը[7]։
Բնակչության քանակի շարժընթաց
_Cathédrale_Façade_occidentale_1.jpg)
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
