Վարդգես Պետրոսյան
գրող / From Wikipedia, the free encyclopedia
Վարդգես Համազասպի Պետրոսյան (օգոստոսի 9, 1932(1932-08-09), Աշտարակ, Հայկական ԽՍՀ, ԱԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ[1] - ապրիլի 15, 1994(1994-04-15), Երևան, Հայաստան), հայ արձակագիր, դրամատուրգ, հրապարակախոս, հասարակական գործիչ։ Հայաստանի լենինյան կոմերիտմիության դափնեկիր (1969): Հայկական ԽՍՀ 1979 թվականի պետական մրցանակի դափնեկիր «Հայկական էսքիզներ» վիպակ-էսսեի և «Վերջին ուսուցիչը» վիպակի համար։ ԽՍՀՄ գրողների միության անդամ 1959 թվականից։
- Վիքիպեդիայում կան հոդվածներ Պետրոսյան ազգանունով այլ մարդկանց մասին։
Արագ փաստեր Վարդգես Պետրոսյան, Ծնվել է ...
Վարդգես Պետրոսյան | |
---|---|
Ծնվել է | օգոստոսի 9, 1932(1932-08-09) |
Ծննդավայր | Աշտարակ, Հայկական ԽՍՀ, ԱԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ[1] |
Վախճանվել է | ապրիլի 15, 1994(1994-04-15) (61 տարեկան) |
Վախճանի վայր | Երևան, Հայաստան |
Մասնագիտություն | դրամատուրգ, բանաստեղծ, վիպասան, գրող, հրապարակախոս, լրագրող, հասարակական գործիչ, արձակագիր և քաղաքական գործիչ |
Քաղաքացիություն | ԽՍՀՄ և Հայաստան |
Կրթություն | Երևանի պետական համալսարան (1954) |
Ուշագրավ աշխատանքներ | Ապրած և չապրած տարիներ, Վերջին ուսուցիչը, Հայկական էսքիզներ, Մենավոր ընկուզենի, Կրակե շապիկ և Կրակե շապիկ |
Անդամակցություն | ՀԳՄ |
Կուսակցություն | ԽՄԿԿ |
Աշխատավայր | Սովետական Հայաստան, Ավանգարդ, Պիոներ կանչ և Գարուն |
Պարգևներ | |
Վարդգես Պետրոսյան Վիքիքաղվածքում | |
Վարդգես Պետրոսյան Վիքիդարանում | |
Vardges Petrosyan Վիքիպահեստում |
Փակել