Ֆրանսիական խոհանոց
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ֆրանսիական խոհանոց (ֆր.՝ Cuisine française ), Ֆրանսիայի ազգային խոհանոցը, որ նաև աշխարհում հայտնի է որպես յուրահատուկ համադամ խորտիկների խոհարարական արվեստի ոճ։ Ֆրանսիական խոհանոցի զարգացումը հարյուրամյակների պատմություն ունի և կրում է ֆրանսիական արքունիքի և ֆրանսիական ժողովրդի սոցիալական, մշակութային ու քաղաքական զարգացման ու փոփոխությունների ազդեցությունը, և հենց այդ պատճառով այն պայմանականորեն կարելի է բաժանել երկու տարատեսակի՝ մեկը տարածաշրջանին բնորոշ ազգային խոհանոցն է, մյուսը՝ ազնվականական կամ արքունական ոճի խոհանոցը։ Միջին դարերում Ֆրանսիական ազնվականության և արքունական կյանքում առանձնահատուկ զարգացում ունեցավ առատ ու շքեղ ճաշկերույթների մշակույթը, ինչի արդյունքում ֆրանսիական խոհանոցային արվեստում մեծ առաջընթաց կատարվեց՝ պատմության մեջ նշանավորելով հանրահայտ խոհարար Գիյոմ Տիրելի անունը, որն ավելի հայտնի է «Տայվանտ» (Taillevent) մականունով և որը խոհարարական արվեստի մեջ մտցրեց խորտիկները դեկորատիվ զարդարելու, բազմապիսի խավարտներով զուգորդելու և կերակրախյուսերով ամոքելու մոտեցումը։ 18-րդ դարից սկսած Ֆրանսիական հեղափոխության հետ ֆրանսիական խոհարարական արվեստը նույնպես որոշակի հեղափոխություն ապրեց՝ գնալով դեպի համեմունքների և ուտելի խոտաբույսերի ավելի զուսպ ու ընտրողաբար օգտագործումը, որը զուգորդվեց նաև խոհանոցային տեխնիկայի հղկումով, սկսած ևս մեկ պատմականորեն հայտնի խոհարար Ֆրանսուա Պյեռ դե լա Վարենից և զարգացման ևս մեկ փուլ ապրեց Մարի-Անտուան Կարենի օրոք, որը Նապոլեոն Բոնապարտի և ժամանակի այլ բարձրաշխարհիկ ազնվականների խոհարարն էր։