Աբել Սիմոնյան

Աբել Պողոսի Սիմոնյան (օգոստոսի 15, 1922(1922-08-15)^[1], Խնձորեսկ, Զանգեզուրի գավառ, Ադրբեջանական ԽՍՀ, ԱԽՖՍՀ^[1] - հունիսի 3, 1994(1994-06-03), Երևան, Հայաստան), հայ խորհրդային պատմաբան, պատմական գիտությունների դոկտոր (1969), պրոֆեսոր (1972)։

Վիքիպեդիայում կան հոդվածներ Սիմոնյան ազգանունով այլ մարդկանց մասին։

Աբել Սիմոնյան
Ծնվել է	օգոստոսի 15, 1922(1922-08-15)[1] Խնձորեսկ, Զանգեզուրի գավառ, Ադրբեջանական ԽՍՀ, ԱԽՖՍՀ[1]
Մահացել է	հունիսի 3, 1994(1994-06-03) (71 տարեկան) Երևան, Հայաստան
Քաղաքացիություն	ԽՍՀՄ և  Հայաստան
Ազգություն	հայ
Մասնագիտություն	պատմաբան և համալսարանի դասախոս
Հաստատություն(ներ)	Երևանի պետական համալսարան[1] և Հայկական հանրագիտարան հրատարակչություն[1]
Ալմա մատեր	Երևանի պետական համալսարան (1950)[1]
Կոչում	պատմական գիտությունների դոկտոր[1]
Գիտական աստիճան	պրոֆեսոր
Տիրապետում է լեզուներին	հայերեն
Կուսակցություն	ԽՄԿԿ[1]

Կենսագրություն

Ավարտել է Երևանի համալսարանի միջազգային հարաբերությունների ֆակուլտետը (1950)։ 1939-1946 թվականներին ծառայել է խորհրդային բանակում, մասնակցել Երկրորդ համաշխարհային պատերազմին։ Եղել է Երևանի համալսարանի կուսկոմիտեի քարտուղար (1950-1953), ԽՄԿԿ պատմության ամբիոնի վարիչ (1961-1964), Հայկական սովետական հանրագիտարանի գլխավոր խմբագրի տեղակալ (1965-1974), գլխավոր խմբագիր (1974-1979)։ 1983 թվականից ՀԽՍՀ ԳԱ պատմության ինստիտուտի Սովետական Հայաստանի քաղաքների և գյուղերի պատմության բաժնի վարիչն էր։

Գիտական աշխատությունները վերաբերում են հայ ժողովրդի խորհրդային ժամանակաշրջանի պատմությանը։

Երկեր

• Երևան. 1920-1967, Երևան, 1968։
• Երևան 2750, Երևան, 1968 (համահեղինակ)։
• Քաղաքամայր Երևանը, Երևան, 1983։