Ալեքսանդր Զայցև (քիմիկոս)

Ալեքսանդր Միխայիլի Զայցև (ռուս.՝ Александр Михайлович Зайцев, հունիսի 20 (հուլիսի 2), 1841, Կազան, Ռուսական կայսրություն^[1] - օգոստոսի 19 (սեպտեմբերի 1), 1910, Կազան, Ռուսական կայսրություն^[1]), ռուս քիմիկոս-օրգանիկ։ Սանկտ Պետերբուրգի Գիտությունների ակադեմիայի թղթանդամ։

Ալեքսանդր Զայցև ռուս.՝ Александр Зайцев
Ծնվել է	հունիսի 20 (հուլիսի 2), 1841 Կազան, Ռուսական կայսրություն[1]
Մահացել է	օգոստոսի 19 (սեպտեմբերի 1), 1910 (69 տարեկան) Կազան, Ռուսական կայսրություն[1]
Բնակության վայր(եր)	Gogol street?, Կազան և Sobolevlar-Levshin House?[2]
Քաղաքացիություն	Ռուսական կայսրություն
Մասնագիտություն	քիմիկոս և համալսարանի դասախոս
Հաստատություն(ներ)	Կազանի կայսերական համալսարան
Գործունեության ոլորտ	քիմիա
Ալմա մատեր	Qazan Second Male Gymnasium? և Կազանի Դաշնային համալսարան
Գիտական ղեկավար	Ալեքսանդր Բուտլերով
Եղել է գիտական ղեկավար	Ալեքսանդր Արբուզով, Sergey Reformatsky?, Եգոր Վագներ, Ալեքսանդր Ռեֆորմատսկի և Andrey Lunyak?
Alexander Zaitsev Վիքիպահեստում

Անվան այլ կիրառումների համար տե՛ս՝ Ալեքսանդր Զայցև (այլ կիրառումներ)

Կենսագրություն

Ա. Մ. Բուտլերովի աշակերտ։ Ավարտելով Կազանի Դաշնային համալսարանը աշխատել է (1862-1865) Ա. Վ. Գ. Կոլբի և Շ. Ա. Վյուրցի լաբորատորիաներում. 1870 թվականին պաշտպանել է դոկտորական դիսերտացիան^[3][4]։

1870 թվականին Զայցևը սինթեզել է մի շարք հագեցած և չհագեցած ածխաջրածիններ, սպիրտներ։ Հայտնագործել է Լակտոնները՝ 1873 թվականին, ալկիլհալոգենիդներից հալոգենաջրածնական թթուների պոկման օրինաչափությունները (Զայցևի կանոն), եռատոմ սպիրտների ստացման նոր եղանակ (Զայցևի ռեակցիա)։