Անդրանիկ Թերզյան

Անդրանիկ Մարտիրոսի Թերզյան (մայիսի 4, 1927(1927-05-04), Հալեպ, Սիրիա - ապրիլի 20, 1952(1952-04-20)^[1], Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ), հայ բանաստեղծ, ԽՍՀՄ գրողների միության անդամ 1947 թվականից։

Վիքիպեդիայում կան հոդվածներ Թերզյան ազգանունով այլ մարդկանց մասին։

Անդրանիկ Թերզյան
Ծնվել է	մայիսի 4, 1927(1927-05-04)
Ծննդավայր	Հալեպ, Սիրիա
Վախճանվել է	ապրիլի 20, 1952(1952-04-20)[1] (24 տարեկան)
Վախճանի վայր	Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ
Մասնագիտություն	բանաստեղծ
Կրթություն	Երևանի պետական համալսարան (1952)
Անդամակցություն	ԽՍՀՄ Գրողների միություն
Անդրանիկ Թերզյան Վիքիդարանում

Կենսագրություն

Ծնվել է Սիրիայի Հալեպ քաղաքում։ 1942 թվականին ավարտել է տեղի վեցամյա վարժարանը, 1945 թվականին՝ ամերիկյան քոլեջը։ 1946 թվականին ներգաղթել է Հայաստան։ 1947-1952 թվականներին սովորել է Երևանի պետական համալսարանի բանասիրական ֆակուլտետում։ 1947 թվականից եղել է ԽՍՀՄ գրողների միության անդամ։ Մահացել է 1952 թվականին^[2]։

Անդրանիկ Թերզյանի երկերի մատենագիտություն

Գրքեր

• Արևելք (բանաստեղծություններ), Հալեպ, տպարան «Անի», 1946, 69 էջ։
• Արևելք (բանաստեղծություններ), Ե., Սովետական գրող, 1948, 76 էջ։
• Երգեր, Ե., Հայպետհրատ, 1952, 82 էջ։
• Հուշաքար, Երևան, Հայպետհրատ, 1955, 143 էջ։ Կազմեց՝ Սիլվա Կապուտիկյանը։
• Солнцу навстречу (стихи), Е., Армгосиздат, 1956, 38 с.. Пер. с арм..
• Բանաստեղծություններ, Երևան, «Հայաստան», 1967, 188 էջ։ Վահագն Դավթյանի առաջաբանով։
• Ղողանջ հիշատակի, Ե., Զանգակ-97, 2000, 158 էջ։

Մամուլ

• Ես հասել եմ արդեն...: «Գրական թերթ», 1948, № 1: