Արմենակ Սարգսյանց

Արմենակ Սերգեյի Սարգսյանց (ապրիլի 23, 1872(1872-04-23)^[1], Շուշի, Ելիզավետպոլի նահանգ, Կովկասի փոխարքայություն, Ռուսական կայսրություն^[1] - սեպտեմբերի 25, 1939(1939-09-25)^[1], Խարկով, Ուկրաինական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ^[1]), հայ սովետական լեռնային ինժեներ։

Արմենակ Սարգսյանց
Ծնվել է	ապրիլի 23, 1872(1872-04-23)[1]
Ծննդավայր	Շուշի, Ելիզավետպոլի նահանգ, Կովկասի փոխարքայություն, Ռուսական կայսրություն[1]
Մահացել է	սեպտեմբերի 25, 1939(1939-09-25)[1] (67 տարեկան)
Մահվան վայր	Խարկով, Ուկրաինական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ[1]
Ազգություն	հայ
Կրթություն	Սանկտ Պետերբուրգի պետական լեռնահանքային ինստիտուտ (1897)[1]
Մասնագիտություն	լեռնային ճարտարագետ
Երեխաներ	Երվանդ Սարգսյանց[1]

Կյանքը

Ավարտել է Պետերբուրգի լեռնային ինստիտուտը (1897)։ Աշխատել է Ռուսաստանի հարավային գործարաններում, 1922 թվականին՝ Ալավերդու գործարանների ու հանքերի միավորման դիրեկտոր։ 1928 թվականից աշխատել է Խարկովում․ մինչև 1931 թվականը՝ մետալուրգիական գործարանների նախագծման պետական ինստիտոիտում (մետալուրգիական բաժնի պետ), 1931-1936 թվականները՝ մետաղների ինստիտուտում (ավագ գիտաշխատող)։

Արմենակ Սարգսյանցի նախաձեռնությամբ և ղեկավարությամբ Ռուսաստանում առաջին անգամ իրականացվել է ֆեռոմանգանի և ֆեռոսիլիցիումի հալումը (1900-1901), նախագծվել, կառուցվել և վերանորոգվել են դոմնային վառարաններ։ Ստեղծել է դոմնային գազի բաղադրության հաշվարկի մեթոդ, ուսումնասիրել դոմնային վառարանում բովախառնուրդի շարժումը։