Գարեգին Սիմոնյան

Գարեգին Հարությունի Սիմոնյան (մարտի 10, 1904(1904-03-10)^[1], Քյուրուկդարա, Կարսի մարզ, Կովկասյան երկրամաս, Ռուսական կայսրություն^[1] - դեկտեմբերի 21, 1984(1984-12-21)), հայ խորհրդային փիլիսոփա։ Փիլիսոփայական գիտությունների դոկտոր (1963), պրոֆեսոր (1965)։

Վիքիպեդիայում կան հոդվածներ Սիմոնյան ազգանունով այլ մարդկանց մասին։

Գարեգին Սիմոնյան
Ծնվել է	մարտի 10, 1904(1904-03-10)[1] Քյուրուկդարա, Կարսի մարզ, Կովկասյան երկրամաս, Ռուսական կայսրություն[1]
Մահացել է	դեկտեմբերի 21, 1984(1984-12-21) (80 տարեկան)
Քաղաքացիություն	Ռուսական կայսրություն և  ԽՍՀՄ
Ազգություն	հայ
Մասնագիտություն	փիլիսոփա
Հաստատություն(ներ)	Ադրբեջանի կոմունիստական կուսակցություն[1], Ադրբեջանի պետական տնտեսագիտական համալսարան[1], Ադրբեջանի պետական մանկավարժական համալսարան[1] և Հայկական պետական մանկավարժական համալսարան[1]
Ալմա մատեր	Մոսկվայի պետական մանկավարժական համալսարան (1932)[1]
Կոչում	պրոֆեսոր[1]
Գիտական աստիճան	փիլիսոփայական գիտությունների դոկտոր[1] (1963)
Կուսակցություն	ԽՄԿԿ[1]

Ավարտել է Մոսկվայի Վ․ Ի․ Լենինի անվան մանկավարժական ինստիտուտի փիլիսոփայության ֆակուլտետը (1932)։ Եղել է Ադրբեջանի կոմկուսի ԿԿ դասախոսական խմբի ղեկավար (1944-1946)։ 1943-1946 թվականներին և 1950-1966 թվականներին՝ Բաքվի Վ․ Ի․ Լենինի անվան մանկավարժական ինստիտուտի, 1946-1950 թվականներին Բաքվի ժողովրդական տնտեսության ինստիտուտի փիլիսոփայության ամբիոնի վարիչ։ 1949-1952 թվականներին Ադրբեջանի ԽՍՀ լուսավորության մինիստրի տեղակալ։ 1970-1974 թվականներին Երևանի Կ․ Մարքսի անվան պոլիտեխնիկական ինստիտուտի փիլիսոփայության ամբիոնի վարիչ։ 1974 թվականից դասավանդում է Երևանի Խաչատուր Աբովյանի անվան մանկավարժական ինստիտուտում։ Զբաղվել է մտավոր և ֆիզիկական, աշխատանքի փոխհարաբերության, անձի բազմակողմանի զարգացման պրոբլեմներով։