Դերենիկ Դանիելյան

Դերենիկ Մկրտչի Դանիելյան (մարտի 4, 1912(1912-03-04)^[1], Քանաքեռ, Երևանի գավառ, Երևանի նահանգ, Կովկասի փոխարքայություն, Ռուսական կայսրություն^[1] - օգոստոսի 27, 1994(1994-08-27), Երևան, Հայաստան), հայ քանդակագործ, ՀԽՍՀ վաստակավոր նկարիչ (1967)։

Վիքիպեդիայում կան հոդվածներ Դանիելյան ազգանունով այլ մարդկանց մասին։

Դերենիկ Դանիելյան
Ծնվել է	մարտի 4, 1912(1912-03-04)[1]
Ծննդավայր	Քանաքեռ, Երևանի գավառ, Երևանի նահանգ, Կովկասի փոխարքայություն, Ռուսական կայսրություն[1]
Մահացել է	օգոստոսի 27, 1994(1994-08-27) (82 տարեկան)
Վախճանի վայրը	Երևան, Հայաստան
Քաղաքացիություն	Ռուսական կայսրություն և  ԽՍՀՄ
Ազգություն	հայ
Կրթություն	Պլեխանովի անվան ռուսական տնտեսագիտական համալսարան
Ստեղծագործություն(ներ)	Ալեքսանդր Սպենդիարյանի անվան օպերայի և բալետի ազգային ակադեմիական թատրոն
Մասնագիտություն	քանդակագործ
Պարգևներ և մրցանակներ
Derenik Danielyan Վիքիպահեստում

Կենսագրություն

Սովորել է Մոսկվայի Պլեխանովի անվան պլանային ինստիտուտում։ 1940 թվականից մասնակցել է ցուցահանդեսների։

1950-ականներին նա 6 տարի ապրել և ստեղծագործել է Սոչիում, ուր հրավիրվել էր անելու Մաքսիմ Գորկու դիմաքանդակը^[2]։

1969-1972 թվականների ընթացքում քանդակագործը մի քանի անգամ այցելում է Լատինական Ամերիկա։ Այնտեղ նա ստեղծել է Լատինամերիկյան զինվորական և պետական գործիչ, Ամերիկայի իսպանական գաղութների անկախության պայքարի ղեկավար Սիմոն Բոլիվարի կիսանդրին^[2]։

Ստեղծագործություններ

Ստեղծագործել է մոնումենտալ-դեկորատիվ քանդակագործության, կիրառական արվեստի, հաստոցային դիմաքանդակի բնագավառներում։

Գործերից են՝

• «Ստանիսլավսկու դիմաքանդակ»
• «Արա Սարգսյանի դիմաքանդակը» (1947), արձանիկ, բրոնզ (Արա Սարգսյանի և Հակոբ Կոջոյանի տուն-թանգարան)
• «Ուսանողուհու դիմաքանդակ» (1962), թրծակավ, (Ջերմուկի պատկերասրահ (Հայաստանի ազգային պատկերասրահի մասնաճյուղ))^[3]
• «Արև, օդ և ջուր» (1962), դրվագված պղինձ, Բաքու
• «Նաիրուհին» (1968)
• «Մարինե» (1973)
• «Քարտաշի դիմաքանդակ» (1975)
• «Մեդեա Աբրահամյան»
• «Ռուբեն Ահարոնյանի դիմաքանդակը» (1975)
• «Հին Կասկադի ջրվեժի խճանկարը», ձեռագործ սալիկներ^[2]
• Զարդաքանդակել է Երևանի օպերայի և բալետի թատրոնի 3 որմնամույթերի խոյակները
• «Ավետիք Իսահակյանի կիսանդրին»^[2]
• «Ադամ ու Եվա»^[2]
• «Սիմոն Բոլիվարի կիսանդրին»^[2]
• «Կոմիտասի քանդակներ»^[2]
• «Ռիգացի կնոջ դիմաքանդակը»^[2]
• «Շիրազի դիմաքանդակը»^[2]

Դեկորատիվ քանդակագործության մեջ զարգացրել է անիմալիստական ժանրը։

• «Կարապներ», 1962, Բաքու
• «Արագիլներ», 1964, դրվագված ալյումին, Դիլիջանի լիճ Դիլիջան^[4]

Թանգարան

2016 թ. քանդակագործի ընտանիքը վերանորոգել է Դանիելյանի արվեստանոցը՝ վերածելով այն ոչ ավանդական թանգարանի։ Թանգարանը տեղակայված է Երևանում՝ Կիևյան 24 հասցեում^[2]։

Պատկերասրահ

• 
  «Մարալ», գտնվում է Սպենդիարյանի անվան օպերայի և բալետի ազգային ակադեմիական թատրոնի դիմաց
• 
  Սպենդիարյանի անվան օպերայի և բալետի ազգային ակադեմիական թատրոնի շենքի զարդաքանդակ
• 
  Սպենդիարյանի անվան օպերայի և բալետի ազգային ակադեմիական թատրոնի շենքի զարդաքանդակ