Լևոն Էսաճանյան

Լևոն Սողոմոնի Էսաճանյան (1890^[1][2], Շապին Գարահիսար, Գիրեսունի մարզ, Թուրքիա^[1][2] - դեկտեմբերի 30, 1935(1935-12-30)^[1][2], Աթենք, Հունաստան^[1][2]), հայ բանաստեղծ, մշակութային գործիչ։

Լևոն Էսաճանյան
Ծնվել է	1890[1][2]
Ծննդավայր	Շապին Գարահիսար, Գիրեսունի մարզ, Թուրքիա[1][2]
Վախճանվել է	դեկտեմբերի 30, 1935(1935-12-30)[1][2]
Վախճանի վայր	Աթենք, Հունաստան[1][2]
Մասնագիտություն	բանաստեղծ, մշակութային գործիչ և ուսուցիչ
Ազգություն	հայ
Քաղաքացիություն	Օսմանյան կայսրություն
Լևոն Էսաճանյան Վիքիքաղվածքում
Լևոն Էսաճանյան Վիքիդարանում

Կրթությունն ստացել է Կոստանդնուպոլսում, վերապրել է Մեծ Եղեռնին։ 1922 թվականից հաստատվել է Աթենքում, զբաղվել ուսուցչությամբ։ Մահացել է ծայրահեղ աղքատության մեջ^[3]։

Ստեղծագործություններ

• Այրած քնար մը Բինկեանի մոխիրներուն վրայ, բանաստեղծությունների ժողովածու, 1909։
• Փանդիռ, բանաստեղծությունների ժողովածու, 1911։
• Եղիա Տէմիրճիպաշեան, ուսումնասիրություն, 1909։
• Դանիել Վարուժան, ուսումնասիրություն,1919։
• Մինաս Չերազ, ուսումնասիրություն, 1928։