Շահ

Շահ (պարսկ.՝ տիրակալ, արքա), միապետի տիտղոս Մերձավոր և Միջին Արևելքի երկրներում, Հնդկաստանում (Դելիի սուլթանությունում)։ Առաջին անգամ շահ և ապա շահնշահ (արքայից արքա) օգտագործվել է Իրանում, Սասանյանների տիրապետության ժամանակ և պահպանվել մինչև 1979 թվականի փետրվարը, երբ գահընկեց արվեց շահ Մոհամմադ Ռեզա Փահլավին։

Անվան այլ կիրառումների համար տե՛ս՝ Շահ (այլ կիրառումներ)

Հղում

Տես՝ шах Վիքիբառարան, բառարան և թեզաուրուս

Մերձավոր Արևելքի տիտղոսներ
Միապետներ Խալիֆ  • Շահինշահ  • Փադիշահ  • Սուլթան  • Շահ  • Մելիք  • Էմիր Ցեղապետներ Սարդար  • Աթաբեկ Աղաներ Վեզիր  • Բեյլերբեյ  • Փաշա  • Բեյ  • Բեկ

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 8, էջ 416)։