Սարգիս Համբարձումյան

Սարգիս Իսահակի Համբարձումյան (1870^[1][2], Շուշի, Ելիզավետպոլի նահանգ, Կովկասի փոխարքայություն, Ռուսական կայսրություն^[1][2] - 1944^[1][2], Մոսկվա, ԽՍՀՄ^[1][2]), հայ խորհրդային կուսակցական և պետական գործիչ, պրոֆեսիոնալ հեղափոխական։ Ժողկոմխորհի նախագահ (1925–1928)։

Վիքիպեդիայում կան հոդվածներ Համբարձումյան ազգանունով այլ մարդկանց մասին։

Սարգիս Համբարձումյան
Ծնվել է	1870[1][2]
Ծննդավայր	Շուշի, Ելիզավետպոլի նահանգ, Կովկասի փոխարքայություն, Ռուսական կայսրություն[1][2]
Մահացել է	1944[1][2]
Մահվան վայր	Մոսկվա, ԽՍՀՄ[1][2]
Կրթություն	Մոսկվայի կայսերական համալսարան (1909)[1]
Մասնագիտություն	պրոֆեսիոնալ հեղափոխական, կուսակցական աշխատող և պետական գործիչ
Զբաղեցրած պաշտոններ	Հայաստանի վարչապետ և Հայաստանի վարչապետ
Կուսակցություն	ԽՄԿԿ[1]
Երեխաներ	Ռուբեն Համբարձումյան
Sargis Hаmbardzumyan Վիքիպահեստում

Կենսագրական տվյալներ

Ծնվել է 1870 թվականին, Շուշիում։ Սովորել է Մոսկվայի համալսարանի բժշկական ֆակուլտետում։ 1918 թվականին Շուշիի գրավումից հետո բանտարկվել է։ 1921 թվականին եղել է ՀԽՍՀ առողջապահության նախարար։ Ս. Համբարձումյանի պաշտոնավարության օրոք ավարտվեց Հայաստանի տնտեսության վերականգնման առաջին փուլը. այդ ընթացքում կառուցվեցին մի շարք հիդրոէլեկտրակայաններ, այդ թվում Երևանի առաջին և երկրորդ, Լենինականի հիդրոէլեկտրակայանները։ 1927 թվականին սկսվեց Ձորագետի ՀԷԿ-ի կառուցումը, որի փականն այդ ժամանակաշրջանում աշխարհում ամենամեծն էր։ Վերականգնվեցին նաև Զանգեզուրի պղնձահանքերը և Ալավերդու պղնձաձուլարանները։ Ս. Համբարձումյանը պաշտոնավարել է մինչև 1928 թվականին։ Մահացել 1944 թվականին^[3]։