Սեմ

Սեմ (եբրայերեն Sem անուն), հրեական Թորա և քրիստոնեական Աստվածաշունչ գրքերում նկարագրված Նոյի ավագ որդին, սեմական լեզուներով խոսող մի շարք ցեղերի ու ժողովուրդների նախնին։ Ավանդազրույցներում ներկայացվում է որպես մարգարե ու քահանա, որը համաշխարհային ջրհեղեղից հետո հոր հետ վիրավոր առյուծին զոհաբերել է աստծուն։ Մեծ հրեշտակապետ Ռաֆայելը Սեմին իբր պարգևել է «Ապաքինման գիրքը», որով հետագայում առաջնորդվել են բոլոր ժողովուրդների բժիշկները։ Ըստ այլ ավանդազրույցի՝ Սեմի սերնդից պիտի ծնվեր մեսիան և փառավորեր Աստծո անունը։

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Սեմ» հոդվածին։

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից։

Սեմ
Ծնվել է	մ. թ. ա. 2500[1]
Մահացել է	մ. թ. ա. 1900[2]
Ծնողներ	հայր՝ Նոյ[1]
Երեխաներ	Եղամ[3], Ասուր[3], Արփաքսադ[3], Ղուդ[3] և Արամ[3]
Shem Վիքիպահեստում

Սեմը, Քամը և Հաբեթը