Ֆրանչեսկո Պրիմատիչչո

Ֆրանչեսկո Պրիմատիչչո (իտալ.՝ Francesco Primaticcio, Բոլոնիացի մականունով, իտալ.՝ il Bologna, ապրիլի 30, 1504^[1], Բոլոնիա, Պապական մարզ - 1570^[2][3] կամ 1560^[4], Փարիզ, Ֆրանսիայի թագավորություն), իտալացի գեղանկարիչ, քանդակագործ և ճարտարապետ, աշխատել է Իտալիայում և Ֆրանսիայում։

Ֆրանչեսկո Պրիմատիչչո Francesco Primaticcio
Ծնվել է	ապրիլի 30, 1504[1]
Ծննդավայր	Բոլոնիա, Պապական մարզ
Վախճանվել է	1570[2][3] կամ 1560[4]
Մահվան վայր	Փարիզ, Ֆրանսիայի թագավորություն
Քաղաքացիություն	Ֆրանսիա
Մասնագիտություն	նկարիչ, ճարտարապետ, դեկորատոր, քանդակագործ, plasterer և վիզուալ արտիստ
Ոճ	Ֆոնտենբլոյի դպրոց, Mantuan School? և մաներիզմ
Ուսուցիչ	Ռոմանո Ջուլիո և Innocenzo di Pietro Francucci da Imola?
Աշակերտներ	Ponce Jacquiot? և Henri Lerambert?
Պաշտոն	Surintendant des Bâtiments?
Francesco Primaticcio Վիքիպահեստում

Կենսագրություն և ստեղծագործություն

Սովորել է Մանտովա Ջուլիո Ռոմանոյի մոտ, 1532 թվականից սկսած աշխատել Ֆրանցիսկոս I արքունիքում։ Իտալական և ֆրանսիական մաներիզմի խոշորագույն ներկայացուցիչներից է։ Մասնակցել է Ֆոնտենբլոյի պալատի որմնանկարների ստեղծմանը։ Գործընկերոջ` Ռոսո Ֆիորենտինոյի մահից հետո (1540) գլխավորել է արվեստագետների մի խումբ, որոնք աշխատում էին թագավորական կալվածքում (այսպես կոչված «Ֆոնտենբլոյի դպրոցում»)։ Այդ պաշտոնը նա զբաղեցնում էր նաև հաջորդ արքաների օրոք, ընդհուպ մինչև Շառլ IX Վալուան։ Կյանքի վերջին տարիներին զբաղվեց ճարտարապետությամբ։ Նրա աշխատանքների թվում է ավարտին չհասցված Վալուա մատուռը` Սեն Դենի աբբայությունում, որն ավերվել է 1719 թվականին։

Պատկերասրահ

• 
  Ֆ. Պրիմատիչչո, փորագրություն «Պենելոպենն ջուլհակի հաստոցի մոտ», Լուվր, Փարիզ
• 
  Ալեքսանդրը սանձահարում է Բուկեփալոսին, Ֆրեսկո, XVI դարի կես, Ֆոնտենբլո դղյակ
• 
  Ոդիսևս և Պենելոպե, Ֆրանչեսկո Պրիմատիչչո
• 
  Հեղինեի առևանգումը, 1530-1539
• 
  Դեկորատիվ ափսե Ոդիսևսի և Պենելոպեի պատկերով, XVI դար, կերամիկա, Նևեր, Ֆրեդերիկ Բլանդենի համայնքային թանգարան

Գրականություն

• Primaticcio: un bolognese alla corte di francia-ին. Milano: 5 continents, 2005
• Frommel S., Bardati F. Francesco Primaticcio architetto. Milano: Electa, 2005