Anglese antique

Anglese antique o anglosaxone (in anglese antique: Ænglisc, pronunciate "ænglish", o Anglisc, o Englisc; in anglese moderne: Old English o Anglo-Saxon) es un lingua germanic occidental que era parlate in Grande Britannia inter le 5^e e 11^e seculos. Illo es le ancestre del moderne linguas anglese e scotese, e es un soror de frison antique e saxone antique.

Anglese antique
Lingua extincte
Nomine native:	Ænglisc sprǣc
instantia de:	lingua natural[*], lingua morte, historical language[*], extinct language[*]
subclasse de:	Linguas anglic[*]
Create per:	{{{creator}}} in {{{data}}}
Contexto:	{{{contexto}}}
Parlate in:	{{{statos}}}
Regiones:Parlate in:	{{{region}}}
Periodo:	{{{periodo}}}
Personas:	0
Scriptura:	alphabeto latin, futhorc, Futhark
Typologia:	{{{typologia}}}
Phylogenese:
Statuto official
Nationes:	nulle
Regulate per:	[[]]
Codices de position
ISO 639-1
ISO 639-2	ang
ISO 639-3	ang
Glottolog	olde1238
LinguistList	ang
Linguasphere
IETF ID	ang
SIL	{{{sil}}}
SIL	{{{sil2}}}
Wikimedia ID	ang
Extracto in lingua
Declaration universal del derectos del homine - Art.1 {{{extracto}}}
Le Patre Nostre {{{extracto2}}}
Translitteration {{{translitteration}}}
Commons:	Old English language
categoria principal:	Category:Old English

Saxon occidental era le idioma primari usate in le corpore de textos in anglese antique, includente le poema epic Beowulf, pois que le saxones occidental habeva le regno le plus forte, dum le dialecto northumbrian de anglese antique posteriormente deveniva le lingua scotese.

Anglese antique habeva un systema grammatic non multo distante de lo de latino. In le major parte, illo era plus simile al linguas germanic moderne germano e lingua islandese quam al lingua anglese moderne. Illo era multo inflectite, con cinque casos grammatic (nominativo, accusativo, genitivo, dativo, e instrumental), tres numeros grammatic (singular, plural, e dual) e tres generes grammatic (masculino, feminino, e neutre) etiam. Le dual era usate pro le prime e secunde personas solmente, e referriva a gruppos de duo.

Ang. ant.		Scotese		Anglese		Interlingua
eald		auld		old		antique, vetule
Anglisc		Inglis		English		anglese
hit		hit		it		illo
ēacod		eikit		added*		addite
sibb		sib		akin*		parentelar
mǣst		maist		most		le plus, le major parte
ġefunden		fund		found		trovate
þōht		thocht		thought		pensamento
ōhsta		oxter		armpit*		axilla

*parola in anglese moderne que non veni del parola anglo-saxon listate

Anglese antique non stava immobile: su uso extendiva trans plus que 600 annos, del migration germanic occidental a Grande Britannia in le 5^e seculo, usque le fin del 11^e seculo. Le nomine "anglese antique" es usate pro le idioma anglese usque le tempore del invasion normanne, quando le influentia del lingua francese comenciava a cambiar su grammatica e vocabulario e faceva lo plus como anglese moderne. Le burgos le plus septentrional ubi anglese antique era parlate era trans le frontiera moderne de Anglaterra in Scotia circa Midlothian. Il era ab iste loco que, con le passage de tempore, le lingua scindeva ex su vicino meridional e comenciava a formar le punctas characteristic del idioma scotese.

Nota

Iste pagina contine material traducite ab Wikipedia in scotese. Le articulo original se trova in le version 743361 de sco:Auld Inglis leid, e es usate secundo le mandatos del licentia de Wikipedia.