Rekstrarhagfræði
Hegðun einstaklinga og fyrirtækja á markaði / From Wikipedia, the free encyclopedia
Rekstrarhagfræði er sá hluti hagfræðinnar sem fjallar um hegðun einstaklinga og fyrirtækja við ákvarðanir varðandi úthlutun auðlinda við ríkjandi skort, og áhrifin þeirra á milli.[1][2][3] Rekstrarhagfræðin leggur áherslu á rannsóknir á stökum markaði, geira eða iðnaði, í samanburði við hagkerfið í heild (sem er viðfangsefni þjóðhagfræðinnar).
Eitt af markmiðum rekstrarhagfræði er að greina markaðsferlin sem koma við ákvarðanir á jafnvægisverði vara og þjónustu, en einnig hvernig auðlindum er úthlutað við ríkjandi skort. Samkvæmt rekstrarhagfræðinni eru skilyrðin þau að frjáls markaður leiði til æskilegrar úthlutunar.[4] Reikstrarhagfræðin fjallar einnig um markaðsbresti, en það er þegar markaðir eru óskilvirkir og ná ekki að þjóna tilgangi sínum.
Á meðan rekstrarhagfræði leggur áherslu á fyrirtæki og einstaklinga, leggur þjóðhagfræði áherslu heildarsamhengið í hagkerfinu, þ.e. vextir, verðbólga og atvinnuleysi - og þær stefnur sem tengist þessum málum.[3] Rekstrarhagfræðin fjallar einnig um áhrif efnahagsstefnu stjórnvalda (svo sem breytingar á skattlagningu) á rekstrarhagfræðilega hegðun og þar með á áðurnefnda þætti hagkerfisins.[5] Í kjölfar gagnrýni Lucasar hefur stór hluti af nútíma þjóðhagfræðikenningum byggst á grunni smástiga, þ.e. byggt á grunnforsendum um hegðun einstaklinga og fyrirtækja á smáskala.