Koine gríska

Koine gríska (gríska: Ελληνιστική Κοινή Ellenistike koine), stundum kölluð helleníska eða biblíugríska, var stöðluð útgáfa forngrísku sem töluð var á helleníska tímanum, í Rómaveldi og á fyrstu öldum Austrómverska ríkisins í síðfornöld. Þessi mállýska þróaðist eftir landvinninga Alexanders mikla á 4. öld f.Kr. og varð viðskiptamál alls staðar á Miðjarðarhafssvæðinu næstu aldirnar. Koine gríska var að mestu byggð á attísku og jónísku með nokkrum einföldunum. Mállýskan þróaðist út í miðaldagrísku í Austrómverska ríkinu, sem síðar varð nútímagríska.

Papýrus 46 er elsta handritið með texta úr Nýja testamentinu. Hann er líklega ritaður einhvern tíma milli 175 og 225.

Koine gríska var bókmenntamál í Rómaveldi. Plútarkos og Pólýbíos skrifuðu sín verk á koine grísku. Nýja testamentið og Sjötíumannaþýðingin á hebresku biblíunni frá 3. öld eru ritaðar á koine grísku. Sama gildir um flest guðfræðirit kirkjufeðranna. Markús Árelíus skrifaði hugleiðingar sínar á þessu máli. Koine gríska er enn notuð sem kirkjumál í grísku rétttrúnaðarkirkjunni.

  Þessi grein er stubbur. Þú getur hjálpað til með því að bæta við greinina.