Timeline
Chat
Prospettiva

manducatarum

Da Wiktionary, il dizionario libero

Remove ads

Latino

Voce verbale

manducatarum

  1. genitivo femminile plurale del participio perfetto (manducatus) di manducō

Pronuncia

  • (pronuncia classica) AFI: /man.duː.kaː.taː.rum/

Etimologia / Derivazione

vedi manducatus, manducō

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads