interrogativus

ラテン語

語源

interrogāre +‎ -ivus

発音

• IPA(?): /in.ter.ro.ɡaːˈtiː.wus/, [ɪn.tɛr.rɔ.ɡaːˈtiː.wʊs]

形容詞

interrogātīvus (女性 interrogātīva, 中性 interrogātīvum); 第一/第二変化 形容詞

1. 疑問の。

第一/第二変化 形容詞.

数	単数				複数
格 / 性	男性	女性	中性		男性	女性	中性
主格	interrogātīvus	interrogātīva	interrogātīvum		interrogātīvī	interrogātīvae	interrogātīva
属格	interrogātīvī	interrogātīvae	interrogātīvī		interrogātīvōrum	interrogātīvārum	interrogātīvōrum
与格	interrogātīvō		interrogātīvō		interrogātīvīs
対格	interrogātīvum	interrogātīvam	interrogātīvum		interrogātīvōs	interrogātīvās	interrogātīva
奪格	interrogātīvō	interrogātīvā	interrogātīvō		interrogātīvīs
呼格	interrogātīve	interrogātīva	interrogātīvum		interrogātīvī	interrogātīvae	interrogātīva

派生語

• interrogātīvē

関連語

• interrogāmentum
• interroganter
• interrogātiō
• interrogātiuncula
• interrogātor
• interrogātōrius
• interrogāre

諸言語への影響

• イタリア語: interrogativo
• 英語: interrogative