objeto

objetó も参照。

スペイン語

発音

• IPA^(?): /obˈxeto/[oβ̞ˈxe.t̪o]
• 分綴: ob‧je‧to

語源1

ラテン語 obiectum

名詞

objeto 男性 (複数 objetos)

1. 物（もの）。物体。
2. 対象。客観。
3. 目的。

派生語

• cubreobjetos
• objeto volador no identificado
• programación orientada a objetos

語源2

動詞

objeto

1. objetarの直説法現在第一人称単数形。

関連語

• objeción
• objetivo

---

ポルトガル語

異表記・別形

• objecto

語源

ラテン語 obiectus (obicere の所相完了分詞) < ob + iacere

発音

• (ポルトガル) IPA: /ɔb.ˈʒɛ.tu/
• (ブラジル) IPA: /ob.ˈʒɛ.tu/, /o.bi.ˈʒɛ.tu/, [öb.ˈʒɛ.t̪ʊ], [ö.bɪ.ˈʒɛ.t̪ʊ]
  • (ブラジル南部) IPA: /ob.ˈʒɛ.to/, /o.bi.ˈʒɛ.to/
• 分綴: ob‧je‧to

名詞

objeto 男性 (複数 objetos)

1. 物（もの）。物体。
2. 対象。客観。
3. 目的。
4. (プログラミング) オブジェクト。
5. (文法) 目的語。

対義語

• sujeito

下位語

• classe, estrutura

派生語

• objeto direto
• objeto indireto
• objeto parcial
• objeto real
• objeto transicional
• objeto virtual

関連語

• objetável
• objetiva
• objetivação
• objetivado
• objetivamente
• objetivante
• objetivar
• objetividade
• objetivismo
• objetivista
• objetivo
• objetualização