Sigegan aksara b lan p
From Wikipedia, the free encyclopedia
Sigegan aksara b Ian p kang tumrap ing pungkasaning wanda (wanda sapisan, pungkasan, utawa wanda tengah) pakecapané sok-sok keprungu padha utawa mèh padha, ya iku dadi /p/. Tembung sabtu, bab, sabab, kitab, upamané asring kaprungu /saptu/, /bap/, /sabap/, /kitap/. Pakecapané sigegan p ing tembung, kaya ta sapta/sapto/, /kécap/kecap/, /dhadhap/dadap/, /cap/cap/. Bab iki Iuwih cetha manèh yèn sigegan b mau dumunung ing pungkasaning tembung Ian banjur olèh panambang, kaya ta sababé, sababipun, kitabé, kitabipun, Ian sapituruté. Tembung-tembung iki asring diucapaké /sabapé/, /sabapipun/, /kitapé/, /kitapipun/. Jalaran kadayan saka pakecapan, mula banjur ana wong (bocah-bocah) kang kèwuhan anggone mbédakaé endi tembung kang ditulis nganggo sigegan aksara b Ian endi tembung kang mesthiné ditulis nganggo sigegan aksara p. Ora mokal yèn ing jaman saiki sok tinemu tulisan, upamané ateb, klilib, manteb (nganggo sigegan aksara b) Ian bab, kitab, lepda (nganggo sigegan aksara p) tulisan-tulisan kaya mangkéné ora bener.