კაშხალი
ჰიდროტექნიკური ნაგებობა, რომელიც გადატიხრავს მდინარეს (ან სხვა წყალსადინარს) დინების ზემო ნაწ / From Wikipedia, the free encyclopedia
კაშხალი — ჰიდროტექნიკური ნაგებობა, რომელიც გადატიხრავს მდინარეს (ან სხვა წყალსადინარს) დინების ზემო ნაწილში წყლის დონის ასაწევად, ნაგებობის მდებარეობის ადგილზე წყლის დაწნევის გასაზრდელად ან/და სხვადასხვა დანიშნულების წყალსაცავის შესაქმნელად. ძველად კაშხალს უმეტესად სარწყავად აშენებდნენ. ამჟამად კი კაშხლები გამოიყენება როგორც სარწყავი წყლის დასაგროვებლად, ასევე ჰესებისათვის, წყალდიდობისგან დაცვის მიზნით და სხვა.
კაშხლის მშენებლობის შესახებ ცნობები დაცულია ეგვიპტეში (ძველი წელთაღრიცხვის 4000), ინდოეთში (ძველი წელთაღრიცხვის 4000), ჩინეთში და სხვ. ძველად მას უმთავრესად მიწისგან ან ხისგან აგებდნენ და მცირე სიმაღლე ჰქონდა. კაშხლების მშენებლობა ფართოდ გაიშალა ახალი წელთაღრიცხვის XVI-XVII საუკუნეებში, განსაკუთრებით კი — XIX საუკუნის II ნახევრიდან, როდესაც დაიწყეს ჰიდროელექტროსადგურების აგება.[1]
დანიშნულების მიხედვით არსებობს წყალსაცავი და წყალსაწევი კაშხლები. არის აგრეთვე ყრუ და წყალგადასაშვები კაშხლები. ძირითადი საშენი მასალის მიხედვით კაშხალი შეიძლება იყოს მიწის, ქვის, შერეული, ბეტონის, რკინაბეტონის და სხვა.
- მიწაყრილი კაშხალი – უძველესია და ყველაზე ფართოდაა გავრცელებული.
- ქვის კაშხალი – შენდება ქვის, ღორღის ან ხრეშის დაყრით.
- შერეული ტიპის კაშხალი – ქვაყრილისა და გრუნტის, ან ქვაყრილისა და ბეტონისაგან შედგება.
- ბეტონისა და რკინაბეტონის კაშხალი – შეიძლება იყოს 3 ტიპის: გრავიტაციული, თაღოვანი და კონტრფორსებიანი.
- ხის კაშხალი – ჩვეულებრივ წყალგადასაშვები ხასიათისაა.
ხშირად მდინარეზე შენდება მცირე სიმაღლის (ანუ დაბალზღურბლიანი) წყალსაშვიანი დასაშლელი კაშხლები.[1]
საქართველოში არსებული კაშხლებიდან აღსანიშნავია ენგურის თაღოვანი კაშხალი.