მაღრიბი
From Wikipedia, the free encyclopedia
მაღრიბი (არაბ. المغرب ალ-მაღრიბ „დასავლეთი“, რომელიც წარმოებულია ზმნისაგან ﻏﺮﺏ ღარაბა „წასვლა, (მზის) ჩასვლა“) — ტერიტორია ჩრდილო აფრიკაში, ასე მოიხსენიებენ ძირითადად სამ ჩრდილო-აფრიკულ ქვეყანას ტუნისს, ალჟირსა და მაროკოს, ნაწილობრივ ასევე ლიბიას, დასავლეთი საჰარას და მავრიტანიას, რომელთაც თავიანთი ისტორიის შედეგად მრავალი საერთო რამ აქვთ. არაბულ ენაში მაღრიბით ძირითადად გულისხმობენ მაროკოს, რომელიც უკიდურესად დასავლეთით მდებარე არაბული ქვეყანაა და მისი სახელწოდებაც საკუთრივ ალ-მაღრიბად ჟღერს. ძველი არაბული გამოთქმის თანახმად, მაღრიბი წმინდა ფრინველია, რომლის სხეული ალჟირია, მარჯვენა ფრთა ტუნისი, მარცხენა კი მაროკო.
მაღრიბის საპირისპირო ცნებაა მაშრიყი (არაბ. المشرق ალ-მაშრიყ „აღმოსავლეთი“), ნაწარმოები არაბული ზმნისაგან „შარაყა“ (ﺜﺮﻕ) „(მზის) ამოსვლა, ნათება“.