![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/0/08/Kamal_Jumblatt_%25281917_-_1977_%2529_%2528Cropped%2529.jpg/640px-Kamal_Jumblatt_%25281917_-_1977_%2529_%2528Cropped%2529.jpg&w=640&q=50)
ქამალ ჯუმბლატი
From Wikipedia, the free encyclopedia
ქამალ ჯუმბლატი (არაბ.: كمال فؤاد جنبلاط; 6 დეკემბერი 1917 – 16 მარტი 1977) — გამოჩენილი ლიბანელი პოლიტიკოსი, ლიბანის პროგრესული სოციალისტური პარტიის (პსპ) დამფუძნებელი, სოციალისტური ინტერნაციონალის წევრი, ლიბანის დრუზთა თემის ერთ-ერთი ყველაზე ავტორიტეტული ლიდერი. ლაურეატი საერთაშორისო ლენინური პრემიისა "ხალხთა შორის მშვიდობის განმტკიცებისათვის" (1972). იგი ეკუთვნოდა ქურთული წარმოშობის გავლენიან ლიბანურ ოჯახს, ჯუმბლატებს (ჯანპოლადოვს), რომელიც XVI საუკუნიდან იყო ცნობილი. ლიბანელი პოლიტიკოსის.ვალიდ ჯუმბლატის მამა.[1][2][3]
ქამალ ჯუმბლატი | |
---|---|
არაბ. كمال جنبلاط | |
![]() | |
დაბადების თარიღი | 6 დეკემბერი 1917 |
დაბადების ადგილი | შუფი, მთიანი ლიბანი |
გარდაცვალების თარიღი | 16 მარტი 1977 (59 წლის) |
გარდაცვალების ადგილი | შუფი, მთიანი ლიბანი |
მოქალაქეობა |
![]() |
განათლება | წმინდა იოსების უნივერსიტეტი, სორბონის უნივერსიტეტი, ლიბანის უნივერსიტეტი |
სამეცნიერო ხარისხი | Licentiate |
რელიგია | დრუზი |
პარტია | ლიბანის პროგრესულ-სოციალისტური პარტია |
საქმიანობა | პოლიტიკოსი, ადვოკატი |
მამა | ფუად ჯუმბლატი |
დედა | ნაზირა ჯუმბლატი |
მეუღლე/ები | May Arslan |
შვილ(ებ)ი | ვალიდ ჯუმბლატი |
ჯილდოები | საერთაშორისო ლენინური პრემია "ხალხთა შორის მშვიდობის განმტკიცებისათვის" |
ქამალ ჯუმბლატი ხელმძღვანელობდა "ლიბანის ნაციონალურ პატრიოტულ ძალებს" - რიგი ლიბანური პარტიებისა და მოძრაობების ალიანსს ("ლიბანის კომუნისტური პარტია (LCP)", "არაბი ნაციონალისტების მოძრაობა" (DAN) "," BAAS ", SSNP," Murabitun ”,” კომუნისტური მოქმედების ორგანიზაცია ”და სხვები), წამოაყენა პოლიტიკური რეფორმების პროგრამა და მოითხოვა ხელისუფლების ორგანიზების არსებული კონფესიური სისტემის სერიოზული შეცვლა, ქვეყნის ქრისტიანული საზოგადოების უფლებების შეზღუდვა. ჯუმბლატის ანტისახელმწიფოებრივი საქმიანობის ნამდვილი მიზეზი იყო მისი მგზნებარე სურვილი გამხდარიყო ლიბანის პრეზიდენტი, რაც არ დაუშვა სახელმწიფოს ეთნო-კონფესიურმა სისტემამ ეროვნული პაქტის საფუძველზე.
1961-64 და 1970-76 წლებში შინაგან საქმეთა მინისტრის პოსტზე ყოფნისას მან ლიბანის კომუნისტური პარტიის და სირიის სოციალ-ნაციონალისტური პარტიის ლეგიტიმაცია მოახდინა, რომლებიც შემდგომ პროგრესულ-სოციალისტური პარტიის (პსპ )მოკავშირეები გახდნენ ლიბანის სამოქალაქო ომში.[4]