ბაქოს გუბერნია

ბაქოს გუბერნია (რუს. Бакинская губерния, აზერ. Bakı quberniyası; 6 დეკემბერი, 1859 — 1920) — რუსეთის იმპერიის ადმინისტრაციულ-ტერიტორიული ერთეული ამიერკავკასიაში (შემდგომ — რუსეთის რესპუბლიკისა და აზერბაიჯანის დემოკრატიული რესპუბლის ნაწილი). ადმინისტრაციული ცენტრი — ქ. ბაქო. ფართობი 34,400 ვერსი², მოსახლეობა (1897 წ.) — 789,659 ადამიანი. ჩრდილოეთით ესაზღვრებოდა — დაღესტნის ოლქი, დასავლეთით — ელიზავეტპოლის გუბერნია, სამხრეთით — სპარსეთი.

ბაქოს გუბერნია Бакинская губерния რუსეთის იმპერიის პროვინცია
1859 — 1920
გერბი
დედაქალაქი	ბაქო
ენა	რუსული აზერბაიჯანული სომხური
ფართობი	44,136 კმ²
მოსახლეობა	789,659 (1897)

ისტორია

რუსეთის იმპერია

1859 წელს, საგუბერნიო ქალაქ შემახის დამანგრეველ მიწისძვრასთან დაკავშირებით, 6 (18) დეკემბრის უმაღლესი ბრძანებულებით, შემახის გუბერნიის ადმინისტრაცია და იქ მდებარე ყველა პროვინციული დაწესებულება გადავიდა ბაქოში, რის გამოც ახალ გუბერნიას ბაქოს სახელი ეწოდა^[1].

1860 წლის 18 ივლისს უმაღლესი ბრძანებულებით დერბენტის გუბერნიას გამოეყო ყუბის მაზრა და შეუერთდა ბაქოს გუბერნიას^[2], ხოლო 1867 წელს ნუხის და შუშის მაზრები გამოეყო და შეუერთდა ელიზავეტპოლის გუბერნიას.

რუსეთის რესპუბლიკა

აზერბაიჯანის დემოკრატიული რესპუბლიკა

1918 წლის 28 მაისს აზერბაიჯანმა გამოაცხადა დამოუკიდებლობა, რომლის ფარგლებშიც ბაქოს გუბერნია გახდა მისი ადმინისტრაციულ-ტერიტორიული ერთეული^[3].

რესურსები ინტერნეტში

• БАКИ́НСКАЯ ГУБЕ́РНИЯ
• ბროკჰაუზისა და ეფრონის ენციკლოპედიური ლექსიკონი (რუსული)