პერიოდული ცხელების სინდრომი
From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
პერიოდული ცხელების სინდრომი (ანუ აუტოანთებითი სინდრომი) ხასიათდება შემდეგ სიმპტომთა ერთობლიობით: ცხელება, სახსრების ტკივილი, მუცლის ტკივილი. იგი შეიძლება განაპირობოს ქრონიკული პათოლოგიები, მაგ. ამილოიდოზი[1].
განახლებული ფორმულირების მიხედვით, «აუტოიმუნური სინდრომები» არის თანდაყოლილ დაავადებათა ჯგუფი, რომლებისთვისაც დამახასიათებელია შეტევითი და რეციდიული ხასიათის კანის ანთებითი დაზიანება და პერიოდული ცხელება, სხეულის ტემპერატურის მატებით[2].
პერიოდული ცხელების სინდრომები განსხვავდებიან იმუნოდეფიციტურ მდგომარეობებისაან, რომელიც ასევე ხასიათდება ხშირი ინფექციებითა და ინფექციით განპირობებული ცხელებით.
Remove ads
პერიოდული ცხელების სინდომების სია
- ოჯახური ხმელთაშუაზღვის ცხელება
- ჰიპერიმუნოგლობულინემია "დ", განმეორებითი ცხელებით. ეს პათოლოგია მევალონური აციდურიასთან ერთად განპირობებულია მევალონატის კინაზას დეფიციტით[3].
- TNF რეცეპორთან ასოცირებული პერიოდული ცხელების სინდრომი
- მაკლ-ველსის სინდრომი (ურტიკარია-სიყრუე-ამილოიდოზი)
- ოჯახური გაციების ურტიკარია (ოჯახური გაციების აუტოანთებითი სინდრომი)
- ახალშობილთა შეტევითი მულტისისტემური ანთებითი დაავადება
- პერიოდული ცხელება, აფტოზური სტომატიტი, ფარინგიტი და ადენიტი
- ბლაუ-სინდრომი
- პიოგენური სტერილური ართრიტი, განგრენოზული პიოდერმა, აკნე
Remove ads
სქოლიო
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads