ხევისბერი

ხევისბერი — კულტის მსახური, ხალხური (თემური) და სახელმწიფო წარმომადგენელი ძველი საქართველოს აღმოსავლეთ მთიანეთში. სულხან-საბა ორბელიანის განმარტებით, ჴევის-ბერი ერთი ჴეობის უხუცესი (უფროსი) კაცია. ხევისბერობას საკანონმდებლო წესით განამტკიცებდა მთიულეთისთვის განკუთვნილი სამართლის წიგნი — ძეგლის დადება მეფეთმეფის გიორგის მიერ (XIVს).

ლიტერატურა

• ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 11, თბ., 1987. — გვ. 451.