ებრაელი ლტოლვილები
From Wikipedia, the free encyclopedia
ებრაელი ლტოლვილები — ებრაელები, რომლებიც იყვნენ იძულებულნი დაეტოვებინათ თავიანთი საცხოვრებელი ადგილი მათი ეროვნებისა ან რელიგიის დევნის გამო. ასეთი დევნები ხშირ შემთხვევაში ანტისემიტიზმით იბადება — ქსენოფობიის სახე, იდეოლოგიურად მტრული ურთიერთობა ებრაელებთან, როგორც ეთნიკურ და რელიგიურ ჯგუფთან.
ისტორიაში ყველაზე ცნობილია ებრაელების დეპორტაცია პალესტინის ტერიტორიიდან რომაელების მიერ ახ. წ. 70-იან და 130-იან წლებში, ქრისტიანული ეკლესიის მხრიდან შუა საუკუნეების ევროპაში, დარბევები და მკრთალი განსახლება რუსეთის იმპერიაში, მასიური დევნები და მკვლელობები ნაცისტების მიერ 1930-იანებში 1945 წლამდე (ჰოლოკოსტი), დევნა მუსლიმურ ქვეყნებში, 1940-იანები—1970-იანები წლების პერიოდში.
საიმედო თავშესაფრის პოვნის სწრაფვა იყო სტიმული სიონისური მოძრაობისა და ებრაული სახელმწიფოს შექმნისთვის.